Μεταναστευτικό, ακρίβεια, φτώχεια, πόλεμος στην Ουκρανία και λεφτά στον Ζελένσκι, Εγκληματικότητα, woke ατζέντα, μερικά μόνο από τα προβλήματα της Ευρώπης. Σε αυτή την ατζέντα, προϊσταται ο Πρόεδρος των ΗΠΑ.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ ο οποίος είναι ένας ανοϊκός υπερήλικας, που εκθέτει τον εαυτό του και τη χώρα του ευρισκόμενος διαρκώς σε σύγχυση.
Kατά τη διάρκεια των εορταστικών εκδηλώσεων για την 80ή επέτειο από την Απόβαση των Συμμάχων στη Νορμανδία, προσπάθησε, νιώθοντας αποκαμωμένος, να κάτσει σε καρέκλα που δεν υπήρχε!
Ο Τζο Μπάιντεν είχε σκύψει επικίνδυνα πολύ και η σύζυγός του έσωσε την κατάσταση ψιθυρίζοντάς του ότι δεν υπήρχε κάθισμα εκεί όπου εκείνος νόμιζε. Κι αυτό έγινε μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες ειδησεογραφικών δικτύων απ’ όλο τον κόσμο κι ακριβώς δίπλα από το προεδρικό ζεύγος της Γαλλίας.
Τούτος ο άνθρωπος υποτίθεται ότι ηγείται του «δυτικού» κόσμου.
Ενέπλεξε την Ευρώπη σε μια ολέθρια και ανωφελή πολεμική αναμέτρηση με τη Ρωσία και έχει στη διάθεσή του τους κωδικούς για τα πυρηνικά όπλα της παρακμάζουσας υπερδύναμης. Ο Τζο Μπάιντεν όχι μόνο δεν εγκαταλείπει το αξίωμα, που είναι προφανές ότι δεν μπορεί να υπηρετήσει, αλλά φιλοδοξεί να επανεκλεγεί στην προεδρία των ΗΠΑ!
Κι ύστερα ορισμένοι αναρωτιούνται γιατί δυνάμεις εκτός του δυτικού κόσμου, όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ρωσία, ακόμα και η Τουρκία, φιλοδοξούν να πάρουν τη θέση των ΗΠΑ στο παγκόσμιο παίγνιο ισχύος και επιρροής.
Κατάρρευση Σολτς στην Γερμανία
Την ίδια στιγμή που ο Τζο Μπάιντεν διασυρόταν για μια εισέτι φορά, ο καγκελάριος της Γερμανίας υποσχόταν στο «παρά ένα» των ευρωεκλογών «ταχεία απέλαση εγκληματιών, ακόμα και προς τη Συρία και το Αφγανιστάν».
Ο κ. Σολτς, που επέτρεψε στις ορδές των Αφροασιατών εποίκων να πλημμυρίσουν τη χώρα του, θορυβημένος από τη δημοσκοπική (και οσονούπω εκλογική) άνοδο των αντισυστημικών κομμάτων, υποσχέθηκε κάτι που θα έπρεπε να έχει κάνει πράξη από την πρώτη κιόλας ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του.
Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι ο κ. Σολτς υποχρεώθηκε να δεσμευτεί για το αυτονόητο και λόγω του πρόσφατου φονικού που έγινε στη Γερμανία από ισλαμιστή τρομοκράτη.
Αν και τυπικά δεν τίθεται θέμα συνέχισης της διακυβέρνησης της χώρας, η καταβαράθρωση των ποσοστών και των τριών κομμάτων που συναπαρτίζουν τον κυβερνητικό συνασπισμό, του Σοσιαλδημοκρατικού (SPD), των Πράσινων και των Ελεύθερων Δημοκρατών (FDP) ανοίγει τους «ασκούς του Αιόλου» δημιουργώντας συνθήκες έντονης αμφισβήτησης, πολιτικής αλλά και ηθικής ακόμα, της δυνατότητας της κυβέρνησης του Όλαφ Σολτς, να φτάσει μέχρι το τέλος της συνταγματικής της θητείας, ήτοι μέχρι το φθινόπωρο του 2025.
Θείναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση θα συναποτελείται στο εξής από το 3ο, το 4ο και το 5ο κόμμα, ενώ το πρώτο (CDU/CSU) και το δεύτερο (Afd) δεν θα έχουν συμμετοχή σε αυτήν. Από την άλλη, ήδη ο Σολτς δέχεται σφοδρή κριτική, καθώς θεωρείται - και είναι - ο μεγάλος χαμένος της χθεσινής εκλογικής αναμέτρησης, ενώ δέχεται ήδη και έντονες πιέσεις για ριζική αλλαγή πολιτικής ώστε σε πρώτη φάση να μπορέσει να πείσει την κοινή γνώμη ότι είναι σε θέση να διορθώσει πολλά πράγματα και να δώσει κάποια «πνοή ζωής» στον κυβερνητικό συνασπισμό, που από χθες το βράδυ βρίσκεται σε περιδίνηση.
Ο θρίαμβος Λεπέν και η συντριβή Μακρόν αλλάζουν το πολιτικό σκηνικό
Ο Γάλλος πρόεδρος μπροστά στην εκλογική κατάρρευση κήρυξε πρόωρες βουλευτικές εκλογές – Παίζεις το παιχνίδι της Ακροδεξιάς, του διαμηνύει η αντιπολίτευση - Οι παράγοντες που οδήγησαν στην ενίσχυση της ακροδεξιάς
Τελευταίο χαρτί σε μια επιχείρηση πολιτικής ανάκαμψης αποτελούν οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές, τις οποίες υποχρεώθηκε να προκηρύξει χθες ο Εμανουέλ Μακρόν, για την 30η Ιουνίου και 7η Ιουλίου, μετά το ηχηρό ράπισμα που δέχτηκε το κόμμα του από τους Γάλλους ψηφοφόρους στην κάλπη των Ευρωεκλογών. Είμαι μια κίνηση στην οποία προσέφυγαν και στο παρελθόν Γάλλοι Πρόεδροι, σε μια προσπάθεια να ελέγξουν την κυβερνητική πλειοψηφία, άλλες φορές με επιτυχία, όπως ο Μιτεράν το 1988 και άλλες φορές αποτυχημένα, όπως ο Σιράκ το 1997, που υποχρεώθηκε σε «συγκατοίκηση» με τους Σοσιαλιστές, με πρωθυπουργό τον Ζοσπέν.
Αυτή τη φορά όμως, η κίνηση του Εμ. Μακρόν ήταν περίπου μονόδρομος, καθώς το πλήγμα στο πολιτικό του κεφάλαιο είναι βαρύτατο, η συνέχιση της διακυβέρνησης με ένα κόμμα μεγάλης πια μειοψηφίας είναι αδύνατη, επομένως μοναδική διέξοδος οι εθνικές κάλπες καθώς απομένουν ακόμη 3 χρόνια προεδρικής θητείας.
Ωστόσο το ρίσκο δεν είναι καθόλου μικρό, καθώς μια πιθανή «συγκατοίκηση» με την Λεπέν μπορεί να οδηγήσει σε περιπέτειες.
Νίκη για το δεξιό κόμμα FPÖ στην Αυστρία
Το κόμμα FPÖ κατέλαβε την πρώτη θέση στις ευρωεκλογές που διεξήχθησαν χθες Κυριακή στην Αυστρία, καταγάγοντας την πρώτη του νίκη σε εθνική εκλογική διαδικασία.
Έλαβε 25,7% των ψήφων, με βάση τα σχεδόν τελικά αποτελέσματα.
Ακολούθησαν σε μικρή απόσταση η παράταξη της δεξιάς ÖVP (24,7%), στην κυβέρνηση αυτό το στάδιο, και οι Σοσιαλδημοκράτες του SPÖ (23,2%). Οι Πράσινοι συγκέντρωσαν το 10,7% των ψήφων.
Το Αυστριακό Κόμμα της Ελευθερίας (FPÖ) δεν είχε εξασφαλίσει παρά μόλις τρεις έδρες στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2019, ωστόσο πλέον θα διπλασιάσει τις έδρες που θα καταλάβει στο ημικύκλιο.
Ανέκτησε τη δύναμή του υπό την ηγεσία του ριζοσπαστικού ηγέτη του Χέρμπερτ Κικλ.
«Οι ψηφοφόροι (...) έγραψαν ιστορία», είπε με ικανοποίηση σε οπαδούς του στη Βιέννη, έδειξαν «τη βούληση να εγκαινιάσουν νέα πολιτική εποχή στην Αυστρία και στην Ευρώπη».
Γιατί η δεξιά προσέλκυσε τους νέους ψηφοφόρους
Πολλά από τα κόμματα της δεξιάς προσελκύουν νέους ψηφοφόρους, σύμφωνα με τον Ντέιβ Σιναρντέτ, καθηγητή πολιτικών επιστημών στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών.
«Η ριζοσπαστική δεξιά διοχετεύει τα αντικαθεστωτικά συναισθήματα», δήλωσε στο BBC. «Έχουν μια επαναστατική αύρα – ιδιαίτερα σε σχέση με την anti-woke ατζέντα – και αυτό έχει ανταπόκριση στους νέους».
Για τον ηγέτη του ισπανικού κόμματος Vox, Σαντιάγο Αμπασκάλ, τα φλέγοντα ζητήματα τις εκλογικής αναμέτρησης είναι αυτά των δικαιωμάτων των τρανς και οι αμβλώσεις.
Το μεταναστευτικό είναι ένα άλλο ζήτημα που οδηγεί τους νέους ψηφοφόρους προς τα δεξιά. Πέρυσι περίπου 380.000 άνθρωποι διέσχισαν παράνομα τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημειώνοντας τον μεγαλύτερο αριθμό που έχει καταγραφεί από το 2016.
«Η στάση της ΕΕ στο μεταναστευτικό ήταν υπερβολικά επιεικής», πιστεύει ο Τζόρτζιο, ένας 28χρονος Ιταλός. Ψήφισε τους «Αδελφούς της Ιταλίας» της Τζόρτζια Μελόνι, το μεγαλύτερο success story της δεξιάς στην Ευρώπη που θριάμβευσε στην Ιταλία.
Σε αρκετά κράτη η ηλικία ψήφου έχει μειωθεί με αποτέλεσμα ανήλικοι σε χώρες όπως η Ελλάδα, το Βέλγιο, η Γερμανία, η Αυστρία, και η Μάλτα, να έχουν δικαίωμα ψήφου σε αυτές τις Ευρωεκλογές.
«Είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για εμάς, γιατί μας δίνει μια φωνή που δεν είχαμε ποτέ πριν», λέει η Μαρί Βερλίντ, μια 17χρονη μαθήτρια από το Βέλγιο.
«Θέλουμε να καταργήσουμε το status quo, και γι’ αυτό πολλοί από τους φίλους μου ψηφίζουν τη Δεξιά», λέει ο Μπενς Ζαμπό, σε μια διαμαρτυρία των αγροτών στις Βρυξέλλες καταγγέλοντας τις ευρωπαϊκές ελίτ.
«Ό,τι προέρχεται από τη δεξιά δαιμονοποιείται», είπε στο BBC ένας 25χρονος από την Ουγγαρία, «αλλά εμείς μπορούμε στην πραγματικότητα να λύσουμε τα ζητήματα που προσπάθησε να λύσει η αριστερά και απέτυχε».
0 Σχόλια