Μία σχεδόν παγωμένη υποδοχή είχε αυτή τη φορά ο Έλληνας πρωθυπουργός από τον Ισραηλινό ομόλογό του και ο λόγος δεν είναι μόνο το γεγονός ότι ο Benjamin Netanyahu ασχολείται με σοβαρά πράγματα (το Ισραήλ βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση) αλλά οι απανωτές απογοητεύσεις που έχει υποστεί η ισραηλινή κυβέρνηση από την ραγιάδικη ελληνική διπλωματία και την γενικότερη διαχείριση της παραδομένης στο deep state ελληνικής κυβέρνησης.
Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα Ισραηλινά ΜΜΕ.
(Στα προηγούμενα σχετικά επεισόδια)
Ήτο θέμα χρόνου να καταλήξουμε στο ναυάγιο της ηλεκτρικής διασύνδεση Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ.
(Κατά τ΄άλλα ο πρωθυπουργός προβληματίζεται για τη θέση του Υπ. Οικονομικών λες και η ηγεσία της ελληνικής διπλωματίας αριστεύει)
Ήταν Δεκέμβριος του 2024 όταν το Κουρδιστό Πορτοκάλι απεκάλυπτε την οργή της Ισραηλινής διπλωματίας για την διαταραγμένη, στα όρια της παθητικής ερωτικής διάθεσης, που επεδείκνυε η ελληνική διπλωματία απέναντι στη κυβέρνηση των τζιχαντιστών της Συρίας.
Λίγους μηνες αργότερα η οργή των Ισραηλινών για την ανήκουστη στάση της ελληνικής διπλωματικής ηγεσίας (η οποία άγεται και φέρεται από την επικεφαλής της E.E και τον ρόλο της ως puppet της ανεξέλεγκτης-όπως την χαρακτήρισε ο Elon Musk-παγκόσμιας διακυβέρνησης του WEF) θα γνώριζε αιματηρή δικαίωση καθώς βρίσκεται σε εξέλιξη και γενοκτονία των Χριστιανών στη Συρία.
Δείτε το ρεπορτάζ του Δεκεμβρίου του 2024>
Ο Υπουργός Εξωτερικών Ισραήλ Gideon Saar μάλλον απορημένος από τις πληροφορίες οι οποίες φθάνουν από την Αθήνα στο Ισραήλ και οι οποίες θέλουν μια σχεδόν διαταραγμένη πολιτική-ερωτική στήριξη της ελληνικής διπλωματίας (Κυβέρνηση, ΥΠΕΞ, Τοπική Αυτοδιοίκηση, Κυβερνητικά ΜΜΕ- βάλθηκαν να εξωραΐζουν τους σφαγείς τρομοκράτες της Συρίας οι οποίοι, άφησαν προς ώρας, τα γιαταγάνια και φόρεσαν γραβάτες) προς τους τζιχαντιστές της συριακής κυβέρνησης, συνομίλησε με τον Έλληνα Υπουργό Εξωτερικών Γιώργο Γεραπετρίτη.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Ισραηλινού ΥΠΕΞ>
Η ανακοίνωση του Ισραηλινού ΥΠΕΞ είναι αποκαλυπτική της αγανάκτησης της Ισραηλινής Διπλωματίας εξαιτίας του εγχώριου ραγιαδισμού. Τον ίδιο ραγιαδισμό η ελληνική κυβέρνηση υποδεικνύει απέναντι και στον υποτιθέμενο Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών, δλδ μια εταιρία του deep state της οποίας η μεταπολεμική αποστολή είναι η μείωση του πληθυσμού.
H ανακοίνωση της τηλεφωνικής επικοινωνίας Saar-Γεραπετρίτη έρχεται λίγες ώρες αφότου οι συγκλονιστικές Αμυντικές Δυνάμεις του Ισραήλ (IDF) επιτέθηκαν στο Αεροδρόμιο της Υεμένης καθώς βρισκόταν εδώ ο παγκοσμιοποιητής και συνδιοργανωτής της planδημίας COVID-19, Tedros Adhanom Ghebreyesus o οποίος εξαπάτησε και παγίδευσε τον πρωθυπουργό Benjamin Netanyahu στην διάρκεια της Στρατιωτιωτικής Επιχείρησης Μαύρος Κύκνος COVID-19 με αποτέλεσμα ο Bibi να είναι από τους πρώτους πολιτικούς που υπέστησαν έμφραγμα και στη συνέχεια ουρολοίμωξη η οποία τον εξανάγκασε σε αφαίρεση του προστάτη από τα εμβόλια που επέβαλαν οι Klaus Schwab και Bill Gates στους ανά το κόσμο ηγέτες-puppets του WEF.
Μετά από αυτό φτάσαμε εδώ>
Τουρκικά ΜΜΕ> Η Ελλάδα πάγωσε τις εργασίες για την πόντιση καλωδίου μεταξύ Κρήτης και Κύπρου
Για υποχώρηση της Ελλάδας κάνουν λόγο τα τουρκικά ΜΜΕ αναφερόμενα στο “πάγωμα” του σχεδίου για την ηλεκτρική διασύνδεση με την Κρήτη.
Tο τηλεοπτικό δίκτυο CNN Türk αναφέρει χαρακτηριστικά “υποχώρηση της Ελλάδας από το σχέδιο που είχε προκαλέσει την αντίδραση της Άγκυρας. Η Ελλάδα σχεδίαζε την πόντιση ηλεκτρικού καλωδίου μεταξύ Κρήτης και Κύπρου και αυτό θα το έκανε με το ιταλικό πλοίο το οποίο είχε μισθώσει. Όμως η Ελλάδα πάγωσε τις εργασίες αυτές για τις περιοχές που θα πραγματοποιούνταν στο νοτιοανατολικό Αιγαίο σε περιοχές θαλάσσιας δικαιοδοσίας της Τουρκίας”.
Συνεχίζοντας, το τουρκικό CNN αναφέρει: “Toν περασμένο Ιούλιο η Ελλάδα πάλι είχε επιχειρήσει να κάνει εργασίες με το ιταλικό πλοίο, δίχως να ζητήσει την άδεια της Τουρκίας. Τότε η Τουρκία είχε στείλει στην περιοχή 5 πολεμικά πλοία για να παρακολουθήσουν από κοντά το ιταλικό πλοίο αλλά και τα δυο ελληνικά πλοία. Η ένταση είχε μειωθεί αφού το ιταλικό πλοίο ζήτησε άδεια από την Τουρκία”.
Την ίδια ώρα η Yeni Akit με αφορμή μια ανάλυση για την κατάσταση της Ευρώπης στον τομέα Άμυνας και τα βήματα που γίνονται, με αφορμή τις ενέργειες του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ώστε να ενισχυθεί ταχέως η Ευρωπαϊκή άμυνα και να συνδράμει την Ουκρανία, φέρνει με τέτοιον τρόπο ώστε να παρουσιάσει στους αναγνώστες ότι η Τουρκία είναι η μεγαλύτερη ελπίδα της Ευρώπης στον τομέα Άμυνας (αυτό επιδιώκει ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον αδελφό του γαμπρού του Χαλουκ Μπαϊρακτάρ της Baykar) και η Ελλάδα τρομοκρατείται από αυτή την προοπτική και θέτει εαυτόν ως τροχοπέδη στην εξέλιξη της ηπείρου: “Η επιτυχία της Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία γίνεται όλο και περισσότερο απειλή για την Ελλάδα. Η φιλοδοξία της Άγκυρας να γίνει περιφερειακή δύναμη αντιμετωπίζεται με ανησυχία από την Ελλάδα. Η Ελλάδα λέει ότι εάν η Τουρκία πάρει το μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θα μπορούσε να αντιμετωπίσει έναν σοβαρό κίνδυνο, ο οποίος θα μπορούσε να έχει καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της χώρας. Η άνοδος της Τουρκίας στην αμυντική βιομηχανία και ο στρατηγικός της ρόλος θα μπορούσαν να αναδιαμορφώσουν την αμυντική ισχύ της Ευρώπης. Οι εξελίξεις αυτές αναγκάζουν την Ελλάδα να επανεκτιμήσει τις μελλοντικές της απειλές”, γράφει η Yeni Akit.
Από την πλευρά της η εφημερίδα Türkiye αναφέρει: “καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) προσπαθεί να αυξήσει τις αμυντικές της δαπάνες, ο ελληνικός Τύπος έχει επιστήσει την προσοχή στην επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή και στην επιτυχία της στην αμυντική βιομηχανία. Ενώ τονίστηκε ότι το αμυντικό χάσμα της Ευρώπης αυξανόταν, ειδικά μετά την κρίση με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αναφέρθηκε ότι οι δυνατότητες της Τουρκίας να καλύψει αυτό το κενό παρακολουθούνταν στενά από τις ευρωπαϊκές χώρες”.
Και το Haber 7 ασχολείται με το ίδιο θέμα, επισημαίνοντας ότι στον ελληνικό Τύπο “αναφέρθηκε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί το κενό στην ευρωπαϊκή άμυνα και ότι η φιλοδοξία της Άγκυρας να γίνει περιφερειακή δύναμη παρακολουθείται με ανησυχία από την Ελλάδα. Ωστόσο, η Ελλάδα έχει αρχίσει να αναρωτιέται ποιοι θα είναι οι εχθροί της στο μέλλον, σημειώνοντας ότι αν η Τουρκία συνταχθεί με την Ευρωπαϊκή Ένωση, θα αντιμετωπίσει μεγάλο κίνδυνο και θα έχει καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της”.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Capital.gr που υπογράφει ο Χάρης Φλουδόπουλος>
Μόλις προ δεκαημέρου, ο υπουργός εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης δήλωνε σε συνέντευξή του ότι οι έρευνες για το καλώδιο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Κύπρου – Ελλάδας θα συνεχιστούν (!), με βάση τον προγραμματισμό της εταιρίας που έχει αναλάβει την ανάπτυξη της έρευνας και του καλωδίου. Ο ίδιος εξέφραζε την ελπίδα (!) ότι η Τουρκία δε θα φέρει αντιρρήσεις και θα υπάρξει κατανόηση για την πρόοδο του έργου ενώ τόνιζε ότι η έρευνα και η πόντιση επιφανειακών ηλεκτρικών καλωδίων “προστατεύεται απολύτως” από το διεθνές δίκαιο (!) και δεν απαιτεί οποιαδήποτε άδεια.
Χθες ωστόσο οι εξελίξεις γύρω από το έργο αποδείχθηκαν εντελώς διαφορετικές. Αρχικά επιβεβαιώθηκε ότι ο φορέας υλοποίησης του έργου, ο διαχειριστής του ηλεκτρικού συστήματος ΑΔΜΗΕ, σε απόλυτη συνεννόηση με το υπουργείο ενέργειας λόγω της παρατεταμένης αβεβαιότητας σε σχέση με την ηλεκτρική διασύνδεση, προχώρησε σε πάγωμα των πληρωμών προς την εταιρεία Nexans. Έτσι η πληρωμή των 70 εκατ. ευρώ προς τη γαλλική εταιρεία που ήταν να καταβληθεί στις 28 Φεβρουαρίου δεν πραγματοποιήθηκε σηματοδοτώντας το πάγωμα του έργου.
Λίγες ώρες αργότερα, μια άλλη εξέλιξη, η αποχώρηση του ερευνητικού σκάφους Ievoli Relume από την Κρήτη και η επιστροφή του στη βάση της Μεσίνας ερχόταν να επισφραγίσει το ναυάγιο για το έργο που απομένει να αποδειχθεί στην πράξη εάν είναι προσωρινό ή οριστικό. Το συγκεκριμένο σκάφος βρισκόταν για αρκετές ημέρες στην περιοχή του Αγίου Νικολάου της Κρήτης, προκαλώντας εκ νέου την τουρκική κινητοποίηση, καθώς τουρική κορβέτα επιχείρησε να παρέμβει στις μετρήσεις για την πόντιση του καλωδίου.
Ήταν η δεύτερη φορά που προκλήθηκε εμπλοκή στις έρευνες για το καλώδιο καθώς τον περασμένο Ιούλιο σημειώθηκε σοβαρό επεισόδιο στην Κάσο, όταν το ιταλικό πλοίο Ievoli Relume βρέθηκε αντιμέτωπο με 5 τουρκικά πολεμικά πλοία που υποστήριξαν ότι οι έρευνες παραβιάζουν την τουρκική υφαλοκρηπίδα, οδηγώντας σε διακοπή των εργασιών. Έτσι παρά τις προσπάθειες να βρεθεί σε διπλωματικό επίπεδο διέξοδος, η πραγματοποίηση των ερευνών χωρίς κίνδυνο σοβαρής κρίσης δεν κατέστη εφικτή. Χαρακτηριστικά της κατάστασης είναι πρόσφατα δημοσιεύματα στην Κύπρο που ανέφεραν ότι όσες διαβεβαιώσεις και αν δόθηκαν από ελληνικής Κυβέρνησης ότι θα πραγματοποιηθούν κανονικά οι έρευνες βυθού σε διεθνή ύδατα για την προετοιμασία της πόντισης του καλωδίου δεν έχουν επαληθευθεί και φαίνεται πως το γεωπολιτικό εμπόδιο (Τουρκία) για την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου – Κρήτης είναι μεγαλύτερο απ’ όσο είχε εκτιμηθεί αρχικά.
Το θέμα πάντως είναι εξαιρετικά σοβαρό. Ενδεικτικά πηγές του ενεργειακού κλάδου κάνουν λόγο για σοβαρό ατόπημα και πλήγμα στα εθνικά συμφέροντα και για “πρωτοφανή μεταβολή της εθνικής πολιτικής και ακύρωση σχεδίων που αφορούν εσωτερικές υποθέσεις του ελληνικού κράτους υπό το φόβο στρατιωτικής αντίδρασης από την Τουρκία” καθώς και για “μοναδική περίπτωση παραδοχής της υποχώρησης της Ελληνικής κυβέρνησης σε πιέσεις από άλλη χώρα”.
Οι κινήσεις της ελληνικής πλευράς δείχνουν ότι μετρήθηκαν τα δεδομένα και οι νέοι συσχετισμοί σε διεθνές επίπεδο και κρίθηκε ότι στην παρούσα φάση είναι προτιμότερο η προετοιμασία του έργου να παγώσει. Σε αυτήν την κατεύθυνση μέτρησαν μια σειρά από δεδομένα. Καταρχάς η στάση της αμερικανικής πλευράς, η οποία αν και αρχικά είχε εμφανιστεί εξαιρετικά υποστηρικτική για τη διασύνδεση και είχαν ξεκινήσει συζητήσεις για είσοδο στο έργο του αμερικανικού κρατικού fund DFC, με μερίδιο 10%, το τελευταίο διάστημα έχει παγώσει το ενδιαφέρον της. Πολλοί μάλιστα μιλούν ευθέως για αλλαγή στάσης η οποία συνδέεται με τη στροφή της περιφερειακής πολιτικής της νέας αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία φαίνεται να λαμβάνει πιο σοβαρά υπόψη τις τουρκικές ενστάσεις.
Αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχουν ενδείξεις ότι η στήριξη που είχε δοθεί κυρίως από το Παρίσι στο έργο, έχει εξασθενίσει και υπάρχουν δεύτερες σκέψεις που επίσης συνδέονται με τις τουρκικές ενστάσεις.
Τέλος θα πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμη και η κυπριακή πλευρά, την οποία αφορά άμεσα το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης, όλο το προηγούμενο διάστημα είχε εκφράσει μια σειρά από παρατηρήσεις σχετικά με την προοπτική, τους όρους αλλά και τη βιωσιμότητα του έργου.
(Πως μεταφράζεται αυτό το ρεπορτάζ του κ. Φλουδόπουλου πέρα από την ωμή παραδοχή ότι η Τουρκική διπλωματία έχει προσαρτήσει ήδη το ελληνικό ΥΠΕΞ στους οργανισμούς που ανήκουν στην δικαιοδοσία της τουρκικής κυβέρνησης;)
Michael Harari> Eίναι καιρός να προχωρήσουμε από θετικές αλλά ανούσιες δηλώσεις πολιτικής, να σκεφτούμε μακροπρόθεσμα και να επενδύσουμε σε ακριβά αλλά απαραίτητα προγράμματα
Στις 25 Ιουλίου 2024 ένας εξέχων διπλωμάτης του Ισραήλ, ο Michael Harari* θα δημοσίευε στον ιστότοπο του The Begin-Sadat Center for Strategic Studies BESA Center) μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση για τη σε βάθος χρόνου σημασία της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ η οποία οδεύει προς ναυάγιο εξαιτίας της πρωτοφανούς ανυπαρξίας της ελληνικής διπλωματίας.
Τα τελευταία χρόνια, η ενεργειακή ασφάλεια έχει γίνει κεντρικό ζήτημα για πολλές χώρες, ιδίως εκείνες που υποφέρουν από πολιτική και ενεργειακή απομόνωση.
By Michael Harari
Ο Πόλεμος των Iron Swords έχει οξύνει πολύ την ανάγκη του Ισραήλ για μια λύση στο πρόβλημα της ζημιάς ή των ελλείψεων στην παροχή ηλεκτρικής ενέργειας σε περιόδους κρίσης. Η στενή σχέση που έχει αναπτυχθεί την τελευταία δεκαετία μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου επιτρέπει και ενθαρρύνει έργα αυτού του είδους. Ένα έργο που έχει συζητηθεί τα τελευταία χρόνια είναι ένα ηλεκτρικό καλώδιο που θα ένωνε τις τρεις χώρες. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο και δαπανηρό έργο με αρκετά ερωτηματικά σχετικά με την πρακτικότητά του. Ωστόσο, υπό τις συνθήκες αυτές, είναι σημαντικό να μεταφερθεί αυτό το στρατηγικό ζήτημα από τις δηλώσεις πολιτικής στη δράση. Είναι καιρός να ληφθούν αποφάσεις και να διατεθούν προϋπολογισμοί για να εκμεταλλευτούμε την πολιτική ευκαιρία που παρέχει το τρίγωνο Ισραήλ-Κυπρίας-Ελλάδας για να βρούμε το είδος της ενεργειακής λύσης που χρειάζεται επειγόντως το Ισραήλ.
Η ιδέα της σύνδεσης των δικτύων ηλεκτρικής ενέργειας Ελλάδας, Κύπρου και Ισραήλ βρίσκεται στο τραπέζι για πάνω από μια δεκαετία. Το βασικό κίνητρο ήταν ότι επειδή το Ισραήλ και η Κύπρος είναι ουσιαστικά ενεργειακά νησιά, είναι προς το συμφέρον τους (για διαφορετικούς, αν και παρόμοιους, λόγους) να δημιουργήσουν μια ενεργειακή σύνδεση μεταξύ τους που μπορεί να βοηθήσει σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όταν μια από τις χώρες δεν μπορεί να καλύψει μόνη της όλες τις ανάγκες σε ηλεκτρική ενέργεια. Από την κυπριακή σκοπιά, η έκρηξη στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στο Mari στην Κύπρο το 2011 κατέστησε σαφές ότι απαιτούνται νέες μορφές ενεργειακής συνδεσιμότητας που θα μπορούσαν να παρέχουν εφεδρεία σε περίπτωση σοβαρής δυσλειτουργίας. Το Ισραήλ και η Κύπρος είδαν την ελληνική οπτική γωνία ως ουσιαστική και αυτονόητη για λόγους τόσο πρακτικούς όσο και πολιτικούς.
Πολλές συναντήσεις σε πολιτικό και επαγγελματικό επίπεδο έχουν πραγματοποιηθεί μεταξύ Ισραήλ και Κύπρου και σε όλες τις χώρες τόνισαν το ενδιαφέρον τους για την προώθηση μιας ενεργειακής σύνδεσης. Στα τέλη του περασμένου Μαρτίου, ο Κύπριος Υπουργός Ενέργειας επισκέφθηκε το Ισραήλ. Στη συνέχεια, ισραηλινή αντιπροσωπεία, συμπεριλαμβανομένου του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Ενέργειας, του προέδρου της ηλεκτρικής εταιρείας και του διευθυντή της εταιρείας Noga, επισκέφθηκε την Κύπρο. Σε αυτές τις συναντήσεις και τα δύο μέρη τόνισαν ότι συμφωνούν «να προωθήσουν τη συνεργασία μεταξύ των χωρών και να εργαστούν για την ταχεία ολοκλήρωση του έργου υποθαλάσσιου ηλεκτρικού καλωδίου μεταξύ τους».
Τον Μάρτιο του 2021 υπογράφηκε μνημόνιο κατανόησης μεταξύ των τότε υπουργών Ενέργειας των δύο χωρών. Ήδη από τον Νοέμβριο του 2011, κατά τη διάρκεια επίσκεψης του ισραηλινού προέδρου Shimon Peres και του τότε υπουργού Ενέργειας Uzi Landau, οι χώρες συμφώνησαν να συγκροτήσουν μια τριμερή ομάδα εργασίας Ισραήλ-Ελληνο-Κυπριακής Δημοκρατίας για συνεργασία στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Από τότε έχουν γίνει πολύ λίγα.
Το σχέδιο είναι να συνδεθούν τα ηλεκτρικά δίκτυα τοποθετώντας ένα υποβρύχιο καλώδιο τροφοδοσίας για περίπου 330 km για τη σύνδεση του Ισραήλ και της Κύπρου. Το βάθος του καλωδίου θα μπορούσε να φτάσει τα 2.300 μέτρα και αναμένεται να επιτρέψει αμφίδρομη ροή ηλεκτρικής ενέργειας με ισχύ έως και 2000 MW. Το καλώδιο θα προστεθεί σε αυτό που συνδέει την Κύπρο με το νησί της Κρήτης και από εκεί με την Ελλάδα.
Προς το παρόν φαίνεται πως προχωρά η σύνδεση Ελλάδας-Κύπρου, με κινητήρια δύναμη τους Έλληνες. Το έργο έλαβε ένα νέο και ελκυστικό όνομα – The Great Sea Interconnector – αντί του The Euro Asia Interconnector, που ήταν το όνομα που δόθηκε στο έργο πριν από περισσότερο από μια δεκαετία. Το κόστος του καλωδίου που συνδέει την Κύπρο με την Κρήτη, περίπου 900 χλμ., αναμένεται να είναι 1,9 δισ. ευρώ. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη υποσχεθεί επιχορήγηση 657 εκατ. ευρώ. Η Κύπρος υποτίθεται ότι θα καλύψει το 63% του υπόλοιπου κόστους και η Ελλάδα το 37%, καθώς τα οφέλη για την κυπριακή πλευρά είναι πολύ μεγαλύτερα.
Ο Κύπριος υπουργός Ενέργειας διευκρίνισε πρόσφατα ότι η κυβέρνηση σχεδιάζει να διαθέσει 100 εκατ. ευρώ σε άμεσο χρονικό πλαίσιο αλλά το γραφείο του περιμένει εξέταση του θέματος, ανάλυση των οικονομικών δεδομένων και έγκριση από το Υπουργείο Οικονομικών. Εάν το έργο εγκριθεί, η κατασκευή θα πρέπει να ξεκινήσει το 2026 και να ολοκληρωθεί το 2029.
Η ελληνική πλευρά πιέζει τους Κύπριους να επισπεύσουν τη διαδικασία έγκρισης του έργου. Τον διαγωνισμό για την τοποθέτηση του αγωγού κέρδισε η γαλλική εταιρεία Nexans, η οποία έχει πραγματοποιήσει την πρώτη πληρωμή των 55 εκατ. ευρώ.
Ο Κύπριος καταναλωτής πληρώνει εξαιρετικά υψηλούς λογαριασμούς ρεύματος που συγκαταλέγονται στους ακριβότερους στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα τελευταία χρόνια, υπήρξε μεγάλη σκέψη στο νησί σχετικά με την εκμετάλλευση των αποθεμάτων φυσικού αερίου στα κυπριακά οικονομικά ύδατα, αλλά αυτό δεν έχει φτάσει κοντά στην υλοποίηση για διάφορους λόγους. Αυτά περιλαμβάνουν την πολιτική (η σύγκρουση γύρω από το διαιρεμένο νησί και την εχθρότητα προς την Τουρκία) και την οικονομία (η θέση της Κύπρου ως μικρή τοπική οικονομία). Διαφορετικές πρακτικές και εφικτές λύσεις που έχουν προταθεί όλα αυτά τα χρόνια απορρίφθηκαν ή καθυστέρησαν, όχι πάντα για ευνόητους λόγους.
Η δημιουργία λιμανιού για την παραλαβή υγροποιημένου αερίου στην Κύπρο, το οποίο κέρδισε κινεζική εταιρεία, υποτίθεται ότι θα μείωνε σημαντικά την τιμή του ρεύματος στο νησί, αλλά μπήκε σε μπελάδες. Η κυπριακή κυβέρνηση και η κινεζική εταιρεία βρίσκονται πλέον εν μέσω διαιτητικής διαδικασίας.
Επειδή το κυπριοελληνικό καλώδιο ρεύματος είναι ακριβό και φιλόδοξο, έχει τους επικριτές του, κυρίως από την κυπριακή πλευρά. Οι διστακτικοί υποστηρίζουν ότι υπάρχουν φθηνότερες, πιο πρακτικές λύσεις και ότι θα πρέπει να προσέχουμε τον «μύθο» που περιβάλλει το έργο. Σύμφωνα με αυτούς, το έργο βασίζεται σε ένα ισχυρό lobby που προωθεί δύο βασικά επιχειρήματα σχετικά με τη στρατηγική ή το όραμα της δημιουργίας μιας «ευρωπαϊκής οικονομίας ηλεκτρικής ενέργειας» και ένα ευρωπαϊκό σχέδιο για τη μετάβαση στην πράσινη ενέργεια. Οι επικριτές προειδοποιούν ότι η Κύπρος δεν θα μπορεί να εξάγει ηλεκτρική ενέργεια, όπως υποστηρίζεται, αφού η τιμή της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται στην Ελλάδα θα είναι σχεδόν πάντα φθηνότερη. Το ίδιο ισχύει και στο Ισραήλ.
Όπως και να έχει όμως, η προώθηση έργων που έχουν σχεδιαστεί για τη σύνδεση γειτονικών ενεργειακών συστημάτων έχει μεγάλη στρατηγική σημασία. Η Ευρώπη κατέχει ηγετική θέση στον τομέα αυτό, με σχεδόν το 12% της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας κάθε κράτους μέλους να προέρχεται από μια γειτονική χώρα(!). Ο ευρωπαϊκός στόχος είναι να φτάσει το 15%. Μόνο η Βρετανία συνδέεται με την Ευρώπη μέσω έξι καλωδίων που παρέχουν περίπου το 10% της κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας. Στο πλαίσιο μας, μιλάμε για ελάφρυνση του βάρους σε δύο κράτη μέλη της ΕΕ, την Ελλάδα και την Κύπρο, αν και και τα δύο κράτη θα πρέπει φυσικά να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Η πολιτική σημασία αυτού του βήματος θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη. Όσον αφορά τις ελληνικές χώρες, το πολιτικό ζήτημα αφορά κυρίως την Τουρκία, αλλά άλλα έργα των τελευταίων ετών –όπως, για παράδειγμα, το έργο EuroAfrica Interconnector, που υποτίθεται ότι συνδέει τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας της Αιγύπτου, της Κύπρου και της Ελλάδας – έχουν δικές τους πολιτικές επιπτώσεις. Μια κοινή δήλωση για το θέμα υπογράφηκε το 2019, αλλά δεν έχει σημειωθεί σημαντική πρακτική πρόοδος.
Και τι γίνεται με το Ισραήλ; Όπως αναφέρθηκε, το καθεστώς του Ισραήλ ως «ενεργειακό νησί» είναι απολύτως σαφές. Η σύνδεση με τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας των Αράβων γειτόνων του Ισραήλ δεν είναι δυνατή, παρά τις ειρηνευτικές συμφωνίες με την Αίγυπτο και την Ιορδανία. Πρακτικά, η ισραηλινο-κυπριακή γωνία είναι η μόνη πιθανότητα, ειδικά από τη δραματική βελτίωση των σχέσεων μεταξύ του Ισραήλ και των δύο ελληνικών χωρών από το 2010-11.
Η πολιτική-στρατηγική σημασία αυτού του συνδυασμού προσπαθειών είναι σαφής. Ο στρατηγικός ιστός που υφαίνεται στην ανατολική Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας ενός περιφερειακού forum για το φυσικό αέριο και ο αποκλεισμός της Τουρκίας από αυτό, έχουν δημιουργήσει μεγάλη εμπιστοσύνη στις ελληνικές χώρες και το Ισραήλ ότι η συνεργασία μπορεί να προωθηθεί σε μια μεγάλη ποικιλία τομέων.
Η τεχνική λύση κάνει λόγο για την κατασκευή σταθμού ισχύος 1.000-2.000 MW που θα τροφοδοτεί με ηλεκτρική ενέργεια την Κύπρο, συμπεριλαμβανομένων των έργων αφαλάτωσης νερού στο νησί, με την περίσσεια ηλεκτρικής ενέργειας να μεταφέρεται στο Ισραήλ εάν χρειαστεί. Από την άποψη του Ισραήλ, αυτό θα ήταν ένα μέτριο αλλά εξαιρετικά πολύτιμο άνοιγμα στην προσπάθειά του να βελτιώσει την ενεργειακή του απομόνωση. Το Ισραηλινο-Κυπριακό τμήμα δεν θα λάβει απαραίτητα ευρωπαϊκή χρηματοδότηση, καθώς δεν θα συνδέει δύο ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, είναι πιθανό ότι η πραγματική πρόοδος στο ηλεκτρικό καλώδιο μεταξύ Κύπρου και Κρήτης θα προκαλούσε ενδιαφέρον στους πιθανούς επενδυτές σε σχέση με το τμήμα Ισραήλ-Κύπρου, γεγονός που θα απέκλειε την ανάγκη για αυξημένες κρατικές επενδύσεις.
Ο πόλεμος των Iron Swords έχει κάνει την ανάγκη του Ισραήλ για τέτοιες συνδέσεις εξαιρετικά ζωντανή, ειδικά εν όψει του κινδύνου μιας ευρύτερης και βαθύτερης κλιμάκωσης στο μέτωπο του Λιβάνου. Πιθανή ζημιά στις εξέδρες φυσικού αερίου του Ισραήλ ή η προληπτική διακοπή λειτουργίας τους, όπως έγινε στην αρχή του πολέμου, καθώς και ζημιά ή διακοπή λειτουργίας σταθμών ηλεκτροπαραγωγής και μέσων μεταφοράς, σημαίνει ότι απαιτούνται πρόσθετα εφεδρικά μέτρα. Το προτεινόμενο υποθαλάσσιο καλώδιο τροφοδοσίας θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά. Από ορισμένες απόψεις, η οικονομική πτυχή είναι δευτερεύουσα για το Ισραήλ εν όψει της γεωγραφικής ενεργειακής πραγματικότητας στην οποία βρίσκεται.
Προς το παρόν, ο βαθμός της δέσμευσης του Ισραήλ δεν είναι ξεκάθαρος και φαίνεται ότι σε πολιτικό επίπεδο βρίσκεται ακόμη στο στάδιο των απλών δηλώσεων. Πρέπει να υποτεθεί ότι έως ότου η κυβέρνηση δεσμευτεί να επενδύσει στο έργο ή παράσχει εγγυήσεις για αυτό έναντι της Κύπρου, των ενδιαφερόμενων ισραηλινών εταιρειών και των εταίρων που ηγούνται του έργου, τίποτα δεν θα κινηθεί. Είναι κατανοητό ότι η φιλόδοξη κλίμακα και το μεγάλο κόστος του έργου προκαλούν κάποιους δισταγμούς, αλλά είναι καιρός να προχωρήσουμε από θετικές αλλά ανούσιες δηλώσεις πολιτικής, να σκεφτούμε μακροπρόθεσμα και να επενδύσουμε σε ακριβά αλλά απαραίτητα προγράμματα.>
*Ο Πρέσβης (επ.) Michael Harari εντάχθηκε στο Υπουργείο Εξωτερικών του Ισραήλ και υπηρέτησε για περισσότερα από 30 χρόνια σε μια σειρά διπλωματικών ρόλων στο Ισραήλ και στο εξωτερικό, συμπεριλαμβανομένων (μεταξύ άλλων) το Κάιρο, το Λονδίνο και τη Λευκωσία. Η τελική του θέση στο εξωτερικό ήταν ως Πρέσβης του Ισραήλ στην Κύπρο (2010-2015). Σήμερα υπηρετεί ως σύμβουλος στους τομείς της στρατηγικής, της πολιτικής και της ενέργειας και δίνει διαλέξεις στο Τμήμα Πολιτικών Επιστημών στο Κολέγιο Jezreel Valley.
Η ισραηλινή κυβέρνηση ψήφισε ομόφωνα για να τερματίσει τη θητεία του Ronen Bar ως επικεφαλής του Shin Bet, ανακοίνωσε το γραφείο του πρωθυπουργού σε δήλωση νωρίς το πρωί της Παρασκευής.
Το Bar θα τερματίσει το ρόλο του στις 10 Απριλίου ή όταν οριστεί ένας νέος επικεφαλής στοιχημάτων – όποιο από τα δύο έρχεται πρώτο.
O Iσραηλινός πρωθυπουργός διεξάγει έναν πολυμέτωπο αγώνα για την επιβίωση του κράτους του Ισραήλ.
Και μέσα από τον πόλεμο αναδεικνύεται ως αδιαμφισβήτητος ηγέτης.
Ο Benjamin Netanyahu καιρό τώρα έχει συνειδητοποιήσει ότι έχει μία και μοναδική επιλογή. Να είναι εκείνος που λαμβάνει την τελική απόφαση ως πολιτικός, ως στρατιωτικός ηγέτης και ως αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών του Ισραήλ.
Ας ξεκινήσουμε όμως με την πρόσφατη δήλωσή του για τον ΟΗΕ>
Το αντι-ισραηλινό τσίρκο που ονομάζεται «Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων» του ΟΗΕ έχει εκτεθεί εδώ και καιρό ως ένα αντισημιτικό, σάπιο, που υποστηρίζει τους τρομοκράτες και άσχετο όργανο. Δεν είναι τυχαίο που το Ισραήλ αποφάσισε να αποσυρθεί από αυτό πριν από περίπου ένα μήνα. Αντί να επικεντρωθεί στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και στα εγκλήματα πολέμου που διέπραξε η τρομοκρατική οργάνωση Hamas στη χειρότερη σφαγή που διαπράχθηκε κατά του εβραϊκού λαού μετά το Ολοκαύτωμα, ο ΟΗΕ επιλέγει για άλλη μια φορά να επιτεθεί στο κράτος του Ισραήλ με ψευδείς κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένων αβάσιμων κατηγοριών για σεξουαλική βία.
Πάμε τώρα στο εσωτερικό μέτωπο του Ισραηλινού πρωθυπουργού με τον επικεφαλής της Shin Bet internal security service Ronen Bar την παραίτηση του οποίου έχει ήδη ζητήσει καταλογίζοντάς του ευθύνες για την 7η Οκτωβρίου.
Ο Benjamin Netanyahu το βράδι της Πέμπτης 13 Μαρτίου 2023>
Ο Benjamin Netanyahu πίεσε τον επικεφαλής της Shin Bet να παραιτηθεί κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης που είχαν οι δυο τους την περασμένη εβδομάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα το απόγευμα της Κυριακής.
Ο Netanyahu φέρεται να ετοιμάζεται να απολύσει τον Bar, ο οποίος είπε στο ανώτερο προσωπικό την περασμένη εβδομάδα ότι δεν θα παραιτηθεί μέχρι να επιστραφούν οι όμηροι και να συσταθεί μια κρατική επιτροπή για τη διερεύνηση της επίθεσης της 7ης Οκτωβρίου 2023.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του Channel 12, το οποίο δεν επικαλέστηκε καμία πηγή για τις πληροφορίες, ο Bar, αρνήθηκε να υποβάλει την παραίτησή του κατά τη συνάντηση της Πέμπτης — που στο ρεπορτάζ περιγράφεται ως «εξαιρετικά τεταμένη».
Αντίθετα, ο Bar, λέγεται ότι είπε στον Netanyahu ότι αν ήθελε να τον δει να φεύγει ως επικεφαλής της υπηρεσίας ασφαλείας, θα έπρεπε να τον απολύσει.
Ronen Bar
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, ο Netanyahu είπε στον Bar>
«Περιμέναμε τις έρευνες, τώρα ήρθε η ώρα να παραδώσουμε τα κλειδιά», σε σχέση με μια εσωτερική έρευνα της Shin Bet που κυκλοφόρησε την περασμένη εβδομάδα.
Η έρευνα βρήκε διάφορες αδυναμίες γύρω από την υπηρεσία σε σχέση με την εισβολή υπό την ηγεσία της Hamas στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου.
Το Γραφείο του Πρωθυπουργού διεξήγαγε την έρευνα στην Shin Bet την περασμένη εβδομάδα, λέγοντας ότι τα ευρήματά της «[δεν] απάντησαν σε καμία ερώτηση». Μια άλλη δήλωση, που αποδίδεται στον «κύκλο» του Netanyahu ανέφερε ότι ο Βar «απέτυχε εντελώς» να αντιμετωπίσει την απειλή της Hamas που ηγήθηκε της επίθεσης και «διάβασε λάθος την εικόνα των πληροφοριών» την ίδια ημέρα.
Το πρωθυπουργικό γραφείο την Κυριακή δεν διέψευσε την αναφορά του Channel 12 ότι ο Netanyahu προσπάθησε να απομακρύνει τον Βar λέγοντας αντ’ αυτού ότι «αυτός που διορίζει τον επικεφαλής της Shin Bet είναι η κυβέρνηση και όχι ο εν ενεργεία αρχηγός της Shin Bet».
«Έτσι γινόταν πάντα, όπως συνηθίζεται στις δημοκρατικές χώρες».
Μια δήλωση από τη Shin Bet, με τη σειρά της, ανέφερε: “Ο επικεφαλής της Shin Bet δεν είπε ποτέ ότι είναι αυτός που θα διορίσει τον αντικαταστάτη του. Για δεκαετίες, έχει γίνει αποδεκτό ότι αυτός που θα υπηρετήσει ως αναπληρωτής επικεφαλής της υπηρεσίας θα είναι υποψήφιος για επικεφαλής της υπηρεσίας, σύμφωνα με απόφαση του πρωθυπουργού.”
Η Shin Bet διόρισε νέο αναπληρωτή επικεφαλής τον Οκτώβριο, λέγοντας ότι θα αναλάβει το ρόλο σε λίγους μήνες.
Οι δεσμοί μεταξύ του Netanyahu και του επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών έχουν επιδεινωθεί απότομα τους τελευταίους μήνες, με τον πρωθυπουργό να απομακρύνει τον Βar και τον αρχηγό της Mossad, David Barnea από την ηγεσία της ομάδας που διαπραγματεύεται τη συμφωνία εκεχειρίας-ομήρω στη Γάζα.
Μια ισραηλινή αντιπροσωπεία που πρόκειται να αναχωρήσει για το Κατάρ τη Δευτέρα θα έχει επικεφαλής τον Gal Hirsch και τον ανώτερο αξιωματούχο της Shin Bet “M.”, δήλωσε Ισραηλινός αξιωματούχος στους Times of Israel, με το “M” να παίρνει τη θέση που κατείχε ο Bar μέχρι τον περασμένο μήνα.
Στα τέλη Φεβρουαρίου, εν μέσω αναφορών ότι ο Netanyahu επιδίωκε να απολύσει τον Βar, ο αναπληρωτής γενικός εισαγγελέας Gil Limon έγραψε σε ένα μήνυμα ότι οι προσπάθειες για την απόλυση του επικεφαλής της Shin Bet θα απαιτούσαν νομική αναθεώρηση από τον γενικό εισαγγελέα, Gali Baharav-Miara.
Την περασμένη Τετάρτη, μια ημέρα πριν από τη συνάντηση στην οποία ο Netanyahu προσπάθησε να απολύσει τον Βar, αναφέρθηκε στην αντιπολιτευόμενη Haaretz ότι ο επικεφαλής της Shin Bet είχε πει στον πρωθυπουργό, πέντε μήνες πριν από την επίθεση της Hamas, ότι ένας πόλεμος στη Γάζα ήταν αναπόφευκτος.
Το γραφείο του πρωθυπουργού επιβεβαίωσε ότι η συνάντηση πραγματοποιήθηκε, αλλά είπε ότι ο Βar συνέστησε «να μην γίνει τίποτα» ή, το πολύ, να μειωθεί ο αριθμός των Παλαιστινίων εργατών που εισέρχονται στο Ισραήλ.
«Όταν ένας ισχυρός δεξιός ηγέτης κερδίζει εκλογές, το αριστερό Βαθύ Κράτος χρησιμοποιεί ως όπλο το δικαστικό σύστημα για να ανατρέψει τη βούληση του λαού»
Benjamin Netanyahu
Ο Elon Musk απάντησε στην ανάρτησή του με ένα emoji «100», δείχνοντας υποστήριξη στις δηλώσεις του Netanyahu.
-Ένα σημαντικό μήνυμα στο Deep State στο Ισραήλ…», πρόσθεσε ο Yair Netanyahu-γιος του Ισραηλινού πρωθυπουργού
-Βρίσκεστε στο ραντάρ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής…
Λίγο μετά, ο Netanyahu δημοσίευσε ένα video στο προσωπικό του Instagram με τίτλο «Τι είναι το βαθύ κράτος;» με το τραγούδι της Sia «Unstoppable» να παίζει στο βάθος. «Θέλουν εγώ και η κυβέρνησή μου να είμαστε σαν φυτό. Δεν θα τους το επιτρέψουμε», είπε. Εξήγησε ότι το Deep State δεν ενδιαφέρεται για το ποιος θα εκλεγεί, καθώς πιστεύουν ότι πρέπει να ελέγχουν την κυβέρνηση. «Πάντα γέρνουν αριστερά», πρόσθεσε.
Οι αποκαλύψεις του κορυφαίου Εβραϊκού περιοδικού Tablet Magazine για τις στενές σχέσεις των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών και της αμερικανικής διπλωματίας με τις αντίστοιχες του Ιράν και του Qatar προκαλούν πολλά ερωτηματικά για τη προέλευση του Ολοκαυτώματος σε βάρος του Εβραικού λαού που προκάλεσαν οι ναζί τρομοκράτες της Hamas την 7η Οκτωβρίου 2023.
Το νέο άρθρο του σπουδαίου Εβραϊκου ιστοτόπου που υπογράφει ο Armin Rosen έρχεται να προστεθεί σε μία σειρά αρθρογραφίας που έρχεται να επιβεβαιώσει τη διαβόητη ατάκα του Στάλιν στον Τσώρτσιλ στη Μόσχα και καθώς οι δύο άνδρες είχαν αποσυρθεί στο ιδιωτικό δωμάτιο του Στάλιν, εδώ όπου ο Ρώσος ηγέτης θα γέμιζε ποτήρι του ποτήρι του Τσώρτσιλ με εξαίρετο κρασί από τη Γεωργία λέγοντάς του>
–Η Αλήθεια κρύβεται κάτω από πολλές στρώσεις ψεύδους…
Πάμε λοιπόν να δούμε τι αποκαλύπτει ο Armin Rosen στο Tablet magazine>
Το να είσαι ο κύριος εξωτερικός χρηματοδότης της Hamas και να είσαι ορισμένος διεθνής μεσολαβητής απαιτεί ορισμένες εξαιρετικά εξειδικευμένες δεξιότητες. Όταν η ισλαμιστική τρομοκρατική ομάδα κατέλαβε περίπου 240 ομήρους κατά τη διάρκεια της έξαψης της στο νότιο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, οι χορηγοί της ομάδας στο Qatar πρέπει να ένιωσαν ασυνήθιστα καλά προετοιμασμένοι για τις συνέπειες.
Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι στα τέλη Ιουλίου, η Διεθνής Ακαδημία Μελετών Ασφαλείας του Κατάρ–Qatar International Academy for Security Studies, η οποία προσδιόρισε τον πρώην πράκτορα του FBI Ali Soufan ως εκτελεστικό διευθυντή της μόλις τον Δεκέμβριο του 2022, πραγματοποίησε μια τριήμερη διμερή άσκηση ανάκτησης ομήρων στην οποία παρευρέθηκε ο ταξίαρχος Hamad Hassan Al Sulaiti.
Συμμετείχαν εκπρόσωποι από το FBI, μαζί με τα Υπουργεία Εξωτερικών και Άμυνας των ΗΠΑ, μαζί με ομολόγους του στο Υπουργείο Εσωτερικών του Qatar και στην Υπηρεσία Κρατικής Ασφάλειας.
Ο ίδιος ο Soufan παρευρέθηκε στην εκδήλωση, η οποία πραγματοποιήθηκε «υπό την αιγίδα» του υπουργού Εσωτερικών του Qatar, σύμφωνα με τον φιλοκυβερνητικό ιστότοπο Al-Arab Qatar.
Ταυτόχρονα, ο Michael Masters, ένας από τους μακροχρόνιους αναπληρωτές του Soufan, διοικούσε την εβραϊκή κοινοτική ασφάλεια-Jewish communal security, σε όλη τη Βόρεια Αμερική ως επικεφαλής του Δικτύου Ασφαλούς Κοινότητας Secure Community Network (SCN)—μια θέση στην οποία παραμένει στον απόηχο της σφαγής περισσότερων από 1.400 Εβραίων από τη Hamas.
Ως πράκτορας του FBI, ο Ali Soufan ήταν ένα από τα λίγα άτομα στο γραφείο που έδωσε σημασία στην κήρυξη πολέμου του Osama bin Laden κατά της Αμερικής, γνώση που δεν επέτρεψε στονSoufan ή σε κανέναν άλλον στην ομοσπονδιακή επιβολή του νόμου να αποτρέψει τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου -9/11.
Αυτός ο 25χρονος πλέον πυρήνας διορατικότητας, που έχει ηρωικές διαστάσεις στο βιβλίο του Lawrence Wright The Looming Tower, μετέτρεψε τον Soufan σε μια από τις πιο μακροχρόνιες προσωπικότητες εθνικής ασφάλειας της Αμερικής του 21ου αιώνα, μια τακτική καλωδιακή ειδησεογραφία με μια παγκόσμια εταιρεία ασφαλείας και μια δεξαμενή σκέψης που πήρε το όνομά του, καθώς και βαθιές επαφές μέσα σε ένα παγκοσμίου φήμης αντιτρομοκρατικό κατεστημένο.
Το Qatar είναι ένας από τους κόμβους αυτού της επιχείρησης, εν μέρει χάρη στον Soufan, ο οποίος δεν ανταποκρίθηκε στα αιτήματα του Tablet για συνέντευξη.
Ο πρώην πράκτορας του FBI ήταν υπεύθυνος του γραφείου της Doha της εταιρείας ασφαλείας του Rudy Giuliani το 2007, η οποία εκπαίδευε τις δυνάμεις ασφαλείας και πληροφοριών του εμιράτου.
Σήμερα, το QIASS είναι η «εμβληματική εκπαιδευτική εγκατάσταση» του Ομίλου Soufan, σύμφωνα με την ιστοσελίδα της εταιρείας, ενώ το μη κερδοσκοπικό Soufan Center και το QIASS είναι οι δύο συνδιοργανωτές του Παγκόσμιου Φόρουμ Ασφάλειας-Global Security Forum, ενός φεστιβάλ με θέμα την πολιτική για την αυτοεκτίμηση του καθεστώτος του Qatar κάθε Μάρτιο στη Doha.
Η QIASS έχει μετρήσει αξιόπιστα πρόσωπα στον κυβερνητικό μηχανισμό του Qatar μεταξύ της ηγεσίας της: Στις αρχές της δεκαετίας του 2010, πρόεδρος της QIASS ήταν ο Mohamed Hanzab, πρώην ανώτερος αξιωματούχος τόσο στην Υπηρεσία Πληροφοριών του Qatar όσο και στην Πολεμική Αεροπορία του Qatar. Το 2011, ο Hanzab ξεκίνησε το Διεθνές Κέντρο Αθλητικής Ασφάλειας, με τον Soufan ως ένα από τα πέντε μέλη του συμβουλευτικού συμβουλίου του ομίλου.
Michael Masters
Ο Majid al Ansari, πρόεδρος του QIASS από το 2019, άφησε το ινστιτούτο για να γίνει επίσημος εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών του Qatar και σύμβουλος του πρωθυπουργού της χώρας στις αρχές του 2022, σύμφωνα με τη σελίδα του στο LinkedIn. Ωστόσο, σύμφωνα με βιογραφίες στις ιστοσελίδες τόσο του Υπουργείου Εξωτερικών του Qatar όσο και του πανεπιστημίου Hamid bin Khalifa που λειτουργεί από την κυβέρνηση, ο Ansari εξακολουθεί να είναι πρόεδρος του QIASS.
Την 1η Νοεμβρίου, ο al Ansari περιέγραψε εν συντομία το «Nov. 2023» ως ημερομηνία λήξης του με το QIASS στο LinkedIn πριν αλλάξει το προφίλ του για να εξαλειφθεί οποιαδήποτε ένδειξη επικάλυψης με το έργο του στο Υπουργείο Εξωτερικών. (Η ενότητα “σχετικά” του προφίλ εξακολουθεί να ανοίγει περιγράφοντας τον al-Ansari ως “Πρόεδρο της Διεθνούς Ακαδημίας Μελετών Ασφάλειας του Κατάρ (QIASS).”)
Μια πλαϊνή γραμμή στο LinkedIn που αποθηκεύτηκε προσωρινά στις 31 Οκτωβρίου, ορατή στο Google από τη στιγμή που γράφτηκε αυτό, εξακολουθεί να τον προσδιορίζει ως πρόεδρο του ινστιτούτου.
Ο Soufan δεν ήταν το μόνο άτομο στην εταιρεία που είχε ιδρύσει και κατείχε ηγετικό ρόλο στην QIASS. «Αρκετοί άλλοι υπάλληλοι του Soufan Group αναφέρονται επίσης ως υπάλληλοι εκεί», ανέφερε το Foreign Policy το 2014, «μια σχέση που σπάνια αποκαλύπτουν σε συνεντεύξεις στα μέσα ενημέρωσης των ΗΠΑ».
O πρώην πράκτορας του FBI Ali Soufan στη κεντρική photo που εικονογραφεί το σχετικό άρθρο του Tablet Magazine
DOHA: A joint Qatar-US hostage recovery exercise workshop has started at the officers’ club in the Internal Security Force camp (Lekhwiya). The three-day event is organized by the Qatar International Academy for Security Studies (QIASS).
Η σελίδα στον ιστότοπο του QIASS που περιλαμβάνει την εκτελεστική του ομάδα είναι πλέον εκτός σύνδεσης και το ινστιτούτο δεν προσδιορίζει πλέον δημόσια κανένα από το προσωπικό του στον ιστότοπό του, αλλά τον Δεκέμβριο του 2022 ο οργανισμός κατονόμασε έναν αριθμό συνεργατών του Soufan στην ηγεσία του εκτός από τον ίδιο τον Soufan.
Ο Martin Reardon, που αναφέρεται ως ανώτερος διευθυντής του QIASS, είναι βετεράνος της αντιτρομοκρατίας του FBI, πρώην αρχηγός ομάδας ελευθέρων σκοπευτών και σημερινός ανώτερος σύμβουλος εκπαίδευσης για τον Όμιλο Soufan.
Ο διευθυντής εκπαίδευσης του QIASS, John Waddell, ένας μακροχρόνιος εκπαιδευτής όπλων μάχης στους Πεζοναύτες, είναι ανώτερος διευθυντής έργου στον Όμιλο Soufan, σύμφωνα με τη σελίδα του στο LinkedIn.
Μέσω του QIASS, ο Soufan τοποθετήθηκε ως πρωταρχικός μη κυβερνητικός οργανισμός μεταξύ του αμερικανικού τομέα ασφαλείας και της Doha.
Ο Masters είχε τον δικό του ρόλο σε αυτό το μεγαλύτερο έργο. Μέχρι το 2018, τη χρονιά που το QIASS και το Soufan Center ξεκίνησαν μαζί το Global Security Forum, ο Masters ήταν ήδη πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του μη κερδοσκοπικού βραχίονα της Soufan για δύο χρόνια, μια θέση που κράτησε μέχρι το 2022, σύμφωνα με τη σελίδα του στο LinkedIn.
Ο Masters, ο οποίος ήταν επίσης ανώτερος υπάλληλος στον κερδοσκοπικό όμιλο Soufan, αναφέρεται ως «διευθυντής» και «πρόεδρος» του Soufan Center σε όλα τα δημόσια διαθέσιμα, πλήρους μήκους 990s που έχει καταθέσει ο οργανισμός, που εκτείνονται από το 2018 έως 2021.
Ο ιστότοπος του Κέντρου Soufan τον ονομάζει ως Πρόεδρο στην παλαιότερη προσωρινά αποθηκευμένη έκδοση της σελίδας προσωπικού του οργανισμού, από τον Ιούνιο του 2017.
Ο Soufan ήταν ιδρυτικό μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ινστιτούτου Κατάρ Αμερικής-Qatar America Institute το 2017 και ήταν ακόμα στο διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού το 2019, όταν δέχτηκε χρηματοδότηση 5,2 εκατομμυρίων δολαρίων από την Πρεσβεία του Qatar στην Ουάσιγκτον. Το 2020, το Υπουργείο Δικαιοσύνης διαπίστωσε ότι το ινστιτούτο εργαζόταν για λογαριασμό ενός αλλοδαπού εντολέα —δηλαδή της κυβέρνησης του Qatar, ή τουλάχιστον της επίσημης αποστολής του στην πρωτεύουσα του έθνους— και ζήτησε από τον οργανισμό να αποκαλύψει τις δραστηριότητές του σύμφωνα με τον Νόμο για την εγγραφή ξένων πρακτόρων .
Το να γίνει ένας από τους πολλούς πρόθυμους φορείς μεταξύ Ουάσιγκτον και Doha ήταν μια καλή απόφαση σταδιοδρομίας για τον Soufan, για τον ίδιο λόγο που το να γίνει δυτικός κόμβος πρόσβασης για ισλαμιστές εξτρεμιστές ήταν μια έξυπνη γεωπολιτική κίνηση για το Qatar.
Κατά τη διάρκεια του σωστού είδους κρίσης, μια ανοιχτή γραμμή επικοινωνίας προς τους ηγέτες της Ηamas μπορεί να είναι ένα ανεκτίμητο διπλωματικό πλεονέκτημα που κανείς άλλος δεν έχει. Ένα παρόμοιο πλεονέκτημα προέρχεται από τη διεύθυνση ενός εκπαιδευτικού ινστιτούτου που εξυπηρετεί τους αξιωματούχους πληροφοριών και ασφάλειας της κυβέρνησης που φιλοξενεί αυτούς τους τρομοκράτες ηγέτες, οι οποίοι είναι τώρα υπεύθυνοι για τη δολοφονία και την απαγωγή πολλών Αμερικανών πολιτών.
Η αίσθηση της κεντρικής θέσης σε γεγονότα του πραγματικού κόσμου μπορεί να γίνει τόσο προσοδοφόρα όσο και εντελώς μεθυστική. «Πλησιάζοντας στην άβυσσο», έγραψε ο Soufan με περιφρόνηση στις 18 Οκτωβρίου, συνδέοντας με μια ενημέρωση του Κέντρου Soufan που επαναλάμβανε το ψέμα της προηγούμενης ημέρας από αξιωματούχους της Hamas ότι ένα ισραηλινό χτύπημα είχε σκοτώσει 500 ανθρώπους στο Νοσοκομείο Al-Ahli της Γάζας.
Από τα τέλη του 2017, ο Masters είναι εθνικός διευθυντής και Διευθύνων Σύμβουλος του Security Community Network, το οποίο παρακολουθεί τις απειλές κατά των εβραϊκών κοινοτικών ιδρυμάτων. Ο Masters, πρώην εκτελεστικός διευθυντής του Department of Homeland Security and Emergency Management για την Κομητεία Cook του Ιλινόις, και πτυχιούχος Νομικής του Harvard, υπηρέτησε ως εκτελεστικός αντιπρόεδρος και στη συνέχεια ως σύμβουλος του Ομίλου Soufan μεταξύ 2015 και 2020. Ο Masters ήταν πρόεδρος του Soufan Center, του ερευνητικού ινστιτούτου του ομίλου και μη κερδοσκοπικού βραχίονα, από το 2016 έως το 2022.
Το Security Community Network–(SCN), το οποίο ξεκίνησε το 2004 ως έργο της Διάσκεψης των Προέδρων των Μεγάλων Αμερικανοεβραϊκών Οργανώσεων και των Εβραϊκών Ομοσπονδιών της Βόρειας Αμερικής, είναι το κύριο θεσμικό σημείο επαφής της οργανωμένης αμερικανικής εβραϊκής κοινότητας με τον μηχανισμό πληροφοριών και εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ. Τα πρώτα πέντε χρόνια κατά τα οποία ήταν υπεύθυνος για αυτό το σημείο επαφής, ο Masters εργάστηκε επίσης ως ανώτατο στέλεχος σε έναν οργανισμό με περίπλοκους δεσμούς με το κράτος του Qatar, το οποίο παρέχει ένα ασφαλές καταφύγιο στην ηγεσία της Hamas και μεταδίδει αντισημιτική χολή στο Al Jazeera.
Ο Masters δεν ήθελε να συζητήσει τη δουλειά του με το Soufan Group ή το Soufan Center — ή οτιδήποτε άλλο, για αυτό το θέμα. Αυτός και εγώ επικοινωνήσαμε έμμεσα την περασμένη εβδομάδα, μέσω εκπροσώπου του SCN. Κατά τη διάρκεια του χρόνου που ήμασταν σε επαφή, το Middle East Forum που εδρεύει στη Φιλαδέλφεια δημοσίευσε ένα αιχμηρό άρθρο σχετικά με την καριέρα του Masters με τον Soufan.
Εξήγησα στο SCN ότι ενδιαφερόμουν για τις δραστηριότητες του Ομίλου Soufan και του Κέντρου Soufan στο Qatar την εποχή που ο Masters βοήθησε στη διαχείριση και των δύο οργανισμών και δεν ήθελα να βγάλω βιαστικά συμπεράσματα σχετικά με το πιθανό όφελος για την κοινοτική ασφάλεια των ΗΠΑ ή της Εβραϊκής προέρχονται από αυτές τις δραστηριότητες ή σχετικά με τα κίνητρα ή τις προσωπικές πεποιθήσεις του Masters.
Ως απάντηση, ο εκπρόσωπος του SCN έστειλε μια μακροσκελή γραπτή δήλωση, από την οποία διαβάζω εν μέρει>
Οι κατηγορίες ότι ο Michael Masters εργάστηκε για μια ξένη κυβέρνηση ή ότι το ταξίδι του σε μια ξένη χώρα συγχωρεί όλες τις δραστηριότητες μιας ξένης κυβέρνησης, είναι τόσο γελοίες όσο και αβάσιμες.
Αυτό για το οποίο καλείται να απαντήσει ο κύριος Masters είναι το ισοδύναμο του ζητήματος από κάθε ταξιδιώτη που πηγαίνει ποτέ σε μια ξένη χώρα, είτε για συνέδριο είτε επειδή έχει γραφείο, φίλο ή μέλος της οικογένειας εκεί, να αναλάβει την ευθύνη όχι μόνο για τις πολιτικές αυτής της κυβέρνησης, αλλά και τις δηλώσεις όλων των κυβερνητικών αξιωματούχων, καθώς και τις θέσεις και οι δηλώσεις των οικονομικών, ακαδημαϊκών και μη κερδοσκοπικών οργανισμών που εδρεύουν στη χώρα αυτή. Είναι προφανώς παράλογο.
Δεδομένων των αρκετών ηγετικών ρόλων του στις οργανώσεις του Soufan, είναι δίκαιο να χαρακτηρίσουμε τη σχέση του κ. Μasters με το Qatar, του οποίου το κατεστημένο συνεργάζεται απευθείας με τη Ηamas σε καθημερινή βάση, ως απλώς αυτή ενός «ταξιδιώτη» που έτυχε να έχει έναν «φίλο» ή «μέλος της οικογένειας» στο εμιράτο;
Θεωρητικά είναι δυνατό, μέσα σε μια εξαιρετικά κατακερματισμένη εταιρική δομή, ο αντιπρόεδρος και νομικός σύμβουλος μιας εταιρείας να μην έχει καμία ανάμειξη με τη χώρα στην οποία βρίσκεται η «εμβληματική μονάδα εκπαίδευσης» αυτού του οργανισμού. Είναι παρομοίως πιθανό ο πρόεδρος ενός ινστιτούτου πολιτικής να μην έχει πραγματική σχέση με την ομάδα που συνδιοργανώνει την ετήσια εκδήλωση του υψηλότερου προφίλ αυτού του ινστιτούτου.
Αυτό όμως δεν είναι πιθανό. Ο Masters εκφώνησε μερικές από τις εναρκτήριες παρατηρήσεις στο 2021 Global Security Forum- ήταν ο δεύτερος ομιλητής του Forum εκείνη τη χρονιά, που είχε προγραμματιστεί μεταξύ του πρωθυπουργού του Qatar και του προέδρου του κορυφαίου δημόσιου πανεπιστημίου της χώρας.
Όπως σημειώνει το άρθρο του Middle East Forum–MEF, ο επικεφαλής του SCN δεν βρισκόταν στο Pittsburgh τις ημέρες μετά την πιο θανατηφόρα πράξη αντισημιτισμού στην αμερικανική ιστορία, αλλά στη Doha, όπου ο Masters εισήγαγε μια «κουβέντα δίπλα στο πυρά» με τον υπουργό Άμυνας του Qatar σε ένα από κοινού οργανωμένο από το Κέντρο Soufan-QIASS Συνέδριο για την απειλή επιστροφής ξένων τζιχαντιστών μαχητών!
Ζήτησα από τον εκπρόσωπο του SCN για πρόσθετη σαφήνεια, υπό το φως της επιφανειακής αδιανόητης βάσης των ισχυρισμών που διατυπώνονται στη γραπτή δήλωση του οργανισμού. «Δεν εργάστηκε ποτέ για λογαριασμό της κυβέρνησης του Qatar και δεν είχε επιχειρηματικές δεσμεύσεις με την QIASS», είπε ο εκπρόσωπος του SCN τηλεφωνικά, μετά από διαβούλευση με τον Masters.
Είναι αλήθεια ότι το QIASS δεν είναι τεχνικά μέρος της κυβέρνησης του Qatar. Αλλά εκτός από την εκπαίδευση των δυνάμεων πληροφοριών και ασφαλείας του Qatar, χρηματοδοτείται και στελεχώνεται επίσης από αξιωματούχους της κυβέρνησης του εμιράτου, μια ρύθμιση που φαίνεται να κάνει τη διαφορά αμφισβητήσιμη.
Ο Όμιλος Soufan είναι έμπειρος στο να παραμένει στη νομικά σωστή πλευρά ακριβώς αυτών των τύπων αμφίβολα ουσιαστικών διακρίσεων. Εκτός από το χαοτικό Qatar America Institute η σχέση έχει οργανωθεί με επιτυχία για να αποφευχθεί οποιαδήποτε υποχρέωση δημοσιοποίησης εξαιτίας του Foreign Agents Registration Act που θα μπορούσε να φέρει σε δύσκολη θέση είτε τον Soufan είτε τις επαφές του στη Doha. Αλλά η πειθαρχία των μηνυμάτων μπορεί να γλιστρήσει περιστασιακά. Το 2020, η Middle East Eye, η ίδια μια αγγλόφωνη διαδικτυακή δημοσίευση που συνδέεται με το Qatar, ανέφερε: «Ένας από τους πελάτες του Soufan Group είναι η κυβέρνηση του Qatar η οποία προσέλαβε την ομάδα Soufan για να εκπαιδεύσει μέρος της αστυνομίας και τις intelligence forces»
Στις 2 Νοεμβρίου, ο Masters έστειλε με email μια απάντηση στο άρθρο του MEF σε διάφορους επικεφαλής συμβουλίων σχέσεων εβραϊκής κοινότητας σε όλη τη χώρα. Το email δημοσιεύτηκε σε μια δημόσια σελίδα Mailchimp, αν και δεν είναι σαφές εάν αυτό ήταν σκόπιμα.
«Είμαι περήφανος για την προηγούμενη υπηρεσία μου ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του The Soufan Center, ενός Αμερικανού 501(c)(3),» έγραψε ο Masters.
«Σε αυτόν τον ρόλο, και στους προηγούμενους ρόλους μου τόσο στην κυβέρνηση όσο και στην κοινωνία των πολιτών, συνεργάστηκα με εμπειρογνώμονες ασφαλείας από πολλές χώρες σε όλη την Ευρώπη, την Ασία, την Αφρική και τη Μέση Ανατολή—συμπεριλαμβανομένων των UAE, Saudi Arabia, Kuwait, Morocco, Qatar και Israel, μεταξύ πολλών άλλων. Η υποψία του Middle East Forum ότι υπάρχει κάτι ακατάλληλο σε αυτό καταδεικνύει έλλειψη κατανόησης του σημαντικού έργου που επιτελέστηκε από αξιωματούχους της κυβέρνησης των ΗΠΑ και μέλη του μη κερδοσκοπικού, ακαδημαϊκού και ιδιωτικού τομέα, και των σχέσεων που προκύπτουν από αυτές τις προσπάθειες — ιδίως στον χώρο της εθνικής ασφάλειας. Είναι, εν μέρει, χάρη σε αυτές τις πολυάριθμες σχέσεις που Ισραηλινοί και Αμερικανοί αξιωματούχοι είναι σε καλύτερη θέση να προστατεύσουν τις εβραϊκές κοινότητες μας».
Στη συνέχεια ο Masters αναφέρθηκε στη σχέση του με τον Soufan. «Είμαι επίσης περήφανος που αποκαλώ τον Ali H. Soufan, που πολλοί από εσάς γνωρίζετε, συνάδελφο και φίλο. Ο Ali είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ειδικός στην αντιτρομοκρατία και τη γεωπολιτική στρατηγική και συγγραφέας δύο βιβλίων με τις μεγαλύτερες πωλήσεις των New York Times. Είναι επίσης μουσουλμάνος Αμερικανός και ένας από τους λίγους αραβόφωνους στο FBI στις 11 Σεπτεμβρίου 2001, όπου ηγήθηκε της προσπάθειας εξάρθρωσης της Al Qaeda μετά το U.S.S. Cole bombing investigation.
Η ακεραιότητα και ο πατριωτισμός του είναι αδιαμφισβήτητα. Αυτός και εγώ υπηρετούμε μαζί στο Συμβουλευτικό Συμβούλιο Εσωτερικής Ασφάλειας του Γραμματέα και είχαμε την ευκαιρία να καταθέσουμε ή να απευθυνθούμε στο Κογκρέσο, στο κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου και στα μέλη του, στα Ηνωμένα Έθνη και στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας μαζί. Απευθείας, αν η κατηγορία είναι ότι αυτός και εγώ είμαστε συνεργάτες, τότε υπολογίστε με. Με τιμά η συνεργασία».
Η αξία του Master σε ένα μέρος όπως το SCN δεν προέρχεται από τη δουλειά του για λογαριασμό ενός οργανισμού με εκτεταμένες δραστηριότητες στο Qatar, αλλά από τους δεσμούς του με την αμερικανική επιβολή του νόμου και τις υπηρεσίες πληροφοριών. Είναι κάποιος με περίπλοκη κατανόηση της εσωτερικής λειτουργίας των αμερικανικών υπηρεσιών ασφαλείας και πολύ πιθανόν να πιστεύει στην αποτελεσματικότητά τους και στις καλές τους προθέσεις.
Ο Soufan έχει δείξει επανειλημμένα την τάση να υπερασπίζεται τις θεσμικές αξίες του γραφείου σε βάρος της αλήθειας και της προσωπικής του αξιοπιστίας. Ο Soufan ήταν ακορυφαίος απολογητής του FBI κατά τη διάρκεια του έπος Russiagate, ισχυριζόμενος επανειλημμένα, με φθίνουσα αληθοφάνεια, ότι το γραφείο δεν θα μπορούσε ενδεχομένως να εμπλακεί σε εγχώριο πολιτικό πόλεμο και ότι οι επικριτές του έβαζαν τους Αμερικανούς σε φυσικό κίνδυνο. «Οι λίγοι πολιτικοί του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος που επιτίθενται στο FBI είναι, ειλικρινά, δημαγωγοί», είπε ο Soufan στην Daily Beast το 2018. «Βάζουν το κόμμα και το προσωπικό συμφέρον πάνω από τη χώρα. Βλάπτουν την εθνική ασφάλεια».
Ο Soufan κινήθηκε σε κλειστό βήμα με τη μετατόπιση της εστίασης του FBI στον εγχώριο εξτρεμισμό κατά τη διάρκεια των ετών Βiden. «Οι Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα είναι βασικά η Μέκκα των λευκών ιδεολόγων της υπεροχής-The United States today is basically the Mecca of white supremacist ideologues», ισχυρίστηκε ο Soufan στο Time το 2021, σηματοδοτώντας την υποστήριξή του στις νέες προτεραιότητες επιβολής της κυβέρνησης Biden. Στη συνέντευξη, ο Soufan ζήτησε να χαρακτηριστούν εγχώριες «ακροδεξιές εξτρεμιστικές οργανώσεις» ως τρομοκρατικές ομάδες, μια πρόταση με ανησυχητικές συνέπειες για τις πολιτικές ελευθερίες και παρομοίασε τον αντίκτυπο των γεγονότων της 6ης Ιανουαρίου 2021 στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ παρόμοιο με εκείνον του Pearl Harbor και της 9/11, που ξύπνησε έναν κοιμισμένο γίγαντα».
Ο Soufan έχει χρησιμοποιήσει επιδέξια τους δεσμούς του με το αμερικανικό κατεστημένο εθνικής ασφάλειας για να βλάψει τη φήμη του κύριου περιφερειακού αντιπάλου του Qatar. Το 2020, ο Soufan ισχυρίστηκε ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ τον είχε προειδοποιήσει για μια απειλή της al-Qaida για την ασφάλειά του, αν και η ίδια η έρευνα του Ομίλου Soufan βρήκε μόνο αόριστες «διαδικτυακές απειλές», σύμφωνα με το NPR. Ο ίδιος ο Soufan φάνηκε να συνδυάζει την al-Qaida με τη Σαουδική Αραβία, υπονοώντας ότι θα μπορούσε να είναι ο δεύτερος Jamal Khashoggi. «Συνεργάζεται η κυβέρνηση της Σαουδικής Αραβίας εναντίον ενός άλλου επικριτή που εδρεύει στις ΗΠΑ;» αναρωτήθηκε ο New Yorker σε σχέση με τον Soufan, σε ένα άρθρο που παρείχε εξαιρετικά ελάχιστες αποδείξεις για τον κεντρικό σιωπηρό ισχυρισμό του (το άρθρο σημείωσε, ωστόσο, ότι η εταιρεία του Soufan «διαχειρίζεται μια ακαδημία εκπαίδευσης για τις δυνάμεις της αστυνομίας και των πληροφοριών στο Qatar, μια γειτονική και πικρή αντίπαλος της Σαουδικής Αραβίας»).
«Αρχίσαμε να βλέπουμε μια μεγάλη εκστρατεία παραπληροφόρησης και εκφοβισμού. Καταφέραμε να το συνδέσουμε με τη Σαουδική Αραβία», είπε ο Soufan στο National Public Radio-NPR.
Το πρόσωπο του Soufan που καθοδηγείται από τις δημόσιες σχέσεις και η αντιληπτή ασφάλεια που αποκομίζει κανείς από την ύπαρξη ενός εγκεκριμένου καναλιού πρόσβασης στο κράτος εθνικής ασφάλειας, ίσως έχουν κάνει τα μαγικά τους και στην αμερικανική εβραϊκή κοινοτική ηγεσία. Ως αποτέλεσμα, το άτομο που είναι υπεύθυνο για τα συμφέροντα ασφαλείας της εβραϊκής κοινότητας φαίνεται να έχει διασυνδέσεις με δύο διαφορετικές ομάδες ελίτ της επιβολής του νόμου και των υπηρεσιών πληροφοριών, όπως ακριβώς έχει και ο Soufan. Ο ένας, στις ΗΠΑ, που επιμένει ότι οι «white supremacists» και όχι οι ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες, οι όχλοι που φωνάζουν υπέρ της Ηamas ή κυβερνήσεις όπως αυτή στη Doha είναι η κύρια απειλή για τους Εβραίους και τις κοινότητες στην Αμερική. Ένας άλλος, δηλαδή αυτός στην ίδια την Doha, υποστηρίζει ενεργά τη Hamas, προστατεύοντας την ηγεσία της και διαπραγματεύοντας για λογαριασμό της ισλαμιστικής ομάδας.
Tαυτίζοντας τον εαυτό της τόσο στενά με το κατεστημένο των ΗΠΑ και τα είδωλά του, όπως ο Ali Soufan, η ηγεσία της αμερικανικής εβραϊκής κοινότητας έχει ίσως κάνει ένα θεμελιώδες λάθος σχετικά με το πού βρίσκονται οι απειλές για την εβραϊκή ασφάλεια.
Στις 7 Οκτωβρίου, το Υπουργείο Εξωτερικών του Qatar, του οποίου ο κύριος εκπρόσωπος συνεχίζει να υπηρετεί ως πρόεδρος της QIASS, σύμφωνα με δύο βιογραφικά της κυβέρνησης του Qatar, διακήρυξε ότι το Ισραήλ ήταν μόνο υπεύθυνο για τις φρικαλεότητες που διαπράχθηκαν κατά των πολιτών του.
Η προσπάθεια να μετατραπεί το Qatar σε δύναμη για το καλό για τις ΗΠΑ και τους Αμερικανούς Εβραίους σαφώς δεν λειτούργησε. Αλλά τουλάχιστον έχει λειτουργήσει για τους Soufan και Masters.
Είναι 18 Οκτωβρίου 2019.
Δείτε πως ξεκινούσε μόλις στις 2 Οκτωβρίου 2023 (5 μέρες πριν το Ολοκαύτωμα της Hamas στο Ισραήλ) το ρεπορτάζ του στο κορυφαίο Εβραικό περιοδικό Tablet ο Lee Smith, δίνοντας συνέχεια σε ρεπορτάζ-όπως αυτό της The Wall Street Journal που είχαν προηγηθεί-και τα οποία αποκάλυπταν ότι ακόμη και σήμερα βρίσκονται σε θέσεις κλειδιά του Αμερικανικού Πενταγώνου κατάσκοποι του Ιράν!
Ο απεσταλμένος του Biden στο Ιράν, Robert Malley, βοήθησε να χρηματοδοτηθεί, να υποστηριχθεί και να κατευθύνει μια ιρανική επιχείρηση πληροφοριών που αποσκοπεί στην επιρροή των Ηνωμένων Πολιτειών και των συμμαχικών κυβερνήσεων, σύμφωνα με ένα κρυμμένο θησαυρό κυβερνητικών ηλεκτρονικών μηνυμάτων.
Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τα οποία αποκαλύφθηκαν από τον παλαίμαχο ανταποκριτή της Τhe Wall Street Journal Jay Solomon, γράφοντας στο Semafor και από το Ιran International, το ΜΜΕ της αντιπολίτευσης που εδρεύει στο Λονδίνο, το οποίο είναι η πιο ευρέως διαβασμένη ανεξάρτητη πηγή ειδήσεων στο Ιράν, δημοσιεύθηκαν την περασμένη εβδομάδα μετά εκτενή επαλήθευση που κράτησε αρκετούς μήνες.
Έδειξαν ότι ο Malley είχε βοηθήσει ιρανικό παράγοντα επιρροής που αποκαλύφθηκε ότι ήταν η Ariane Tabatabai να βρεθεί σε μερικές από τις πιο ευαίσθητες θέσεις στην κυβέρνηση των ΗΠΑ – πρώτα στο υπουργείο Εξωτερικών και τώρα στο Πεντάγωνο, όπου υπηρετεί ως επικεφαλής (!) του προσωπικού του βοηθού Υπουργού Άμυνας για Ειδικές Επιχειρήσεις, Christopher Maier.
Ο Maier δήλωσε σε μια επιτροπή του Κογκρέσου ότι το Τμήμα Άμυνας “εξετάζει ενεργά εάν όλα τα νόμιμα και η πολιτική ακολουθήθηκαν σωστά για να χορηγήσουν στην αρχηγό του προσωπικού μου-my chief of staff πρόσβαση σε διαβαθμισμένες πληροφορίες”
Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, τα οποία ανταλλάσσονται για περίοδο αρκετών ετών μεταξύ διπλωματών και αναλυτών του ιρανικού καθεστώτος, δείχνουν ότι η Tabatabai ήταν μέρος μιας μονάδας προπαγάνδας καθεστώτος που δημιουργήθηκε το 2014 από το ιρανικό υπουργείο Εξωτερικών.
Η Πρωτοβουλία Εμπειρογνωμόνων του Ιράν (IEI) ανατέθηκε στους εργαζόμενους που προέρχονται από τις κοινότητες της Ιρανικής Διασποράς για την προώθηση των ιρανικών συμφερόντων κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων του γραφείου με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων. Αν και αρκετοί από τους συμμετέχοντες του IEI και άλλοι που κατονομάζονται στα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου έχουν επιδιώξει να απεικονίσουν τους εαυτούς τους στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης ότι έχουν ασχοληθεί με το καθεστώς υπό την ιδιότητά τους ως ακαδημαϊκοί εμπειρογνώμονες ή προκειμένου να προωθήσουν την καλύτερη κατανόηση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ιράν, κανένας δεν έχει αμφισβητήσει την ειλικρίνεια των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου.
Το περιεχόμενο των ηλεκτρονικών μηνυμάτων είναι καταδικαστικό, καθώς δείχνει μια ομάδα Ιρανοαμερικανών ακαδημαϊκών να στρατολογούνται από το ιρανικό καθεστώς, να συναντώνται σε ξένες χώρες για να λάβουν οδηγίες από κορυφαίους αξιωματούχους του ιρανικού καθεστώτος και να δεσμεύονται για την προσωπική τους πίστη (!) στο καθεστώς.
Δείχνουν επίσης πώς αυτοί οι πράκτορες χρησιμοποίησαν την ιρανική τους κληρονομιά και τις δυτικές ακαδημαϊκές θέσεις για να επηρεάσουν την πολιτική των ΗΠΑ έναντι του Ιράν, πρώτα ως εξωτερικοί «ειδικοί» και στη συνέχεια από υψηλού επιπέδου κυβερνητικές (!) θέσεις των ΗΠΑ.
From left: British Foreign Secretary Philip Hammond, Senior Director at the National Security Council Robert Malley and US Secretary of State John Kerry stand on the terrace of the Beau-Rivage Palace hotel while taking a break during an extended round of talks on April 1, 2015 in Lausanne. Officials are meeting in Switzerland for negotiations on Iran’s nuclear program. AFP PHOTO / FABRICE COFFRINI
Τόσο εντός όσο και εκτός της κυβέρνησης, οι προσπάθειες των μελών αυτού του κύκλου υποστηρίχθηκαν και προωθήθηκαν επανειλημμένα από τον Malley-photos πάνω, ο οποίος υπηρέτησε ως κύριος συνομιλητής της κυβέρνησης των ΗΠΑ με το Ιράν τόσο υπό τις κυβερνήσεις Οbama όσο και από τις κυβερνήσεις Βiden.
Ο Malley είναι επίσης ο πρώην επικεφαλής της Διεθνούς Ομάδας Κρίσεων – International Crisis Group (ICG), η οποία χορηγούσε άμεσα τα διαπιστευτήρια σε πολλά βασικά μέλη της επιχείρησης επιρροής του καθεστώτος.
Το IEI-The Iran Experts Initiative (IEI), σύμφωνα με ένα email του 2014 από έναν Ιρανό αξιωματούχο σε έναν από τους κύριους διαπραγματευτές για τα πυρηνικά του Ιράν, «αποτελούνταν από μια βασική ομάδα 6-10 διακεκριμένων Ιρανών δεύτερης γενιάς που έχουν εδραιώσει σχέσεις με κορυφαία διεθνή think-tanks και ακαδημαϊκά ιδρύματα κυρίως στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ».
Το δίκτυο χρηματοδοτήθηκε και υποστηρίχθηκε από έναν αξιωματούχο του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης (IRGC), τον Mostafa Zahrani, ο οποίος ήταν το σημείο επαφής μεταξύ των λειτουργών του IEI και του τότε υπουργού Εξωτερικών του Ιράν Javad Zarif-photos κάτω.
Σύμφωνα με την αλληλογραφία, η IEI-The Iran Experts Initiative (IEI) στρατολόγησε αρκετούς αναλυτές που εδρεύουν στις ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των Tabatabai, Ali Vaez και Dina Esfandiary, οι οποίοι δέχτηκαν όλοι πρόθυμα την καθοδήγηση (!) του Ιράν.
Ali Vaez
Dina Esfandiary
Αυτοί οι εμπειρογνώμονες της Μέσης Ανατολής στη συνέχεια προσλήφθηκαν, πιστοποιήθηκαν, υποστηρίχθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν από τον Malley και το ICG-International Crisis Group όπου ήταν πρόεδρος από τον Ιανουάριο του 2018 έως τον Ιανουάριο του 2021, όταν εντάχθηκε στην κυβέρνηση Βiden.
Ο Malley ήταν επίσης διευθυντής προγράμματος του ICG για τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, προτού η κυβέρνηση Οbama τον καλέσει τον Φεβρουάριο του 2014 για να διεξαγάγει διαπραγματεύσεις για την πυρηνική συμφωνία του Ιράν. Ο Vaez εντάχθηκε στο ICG το 2012 και υπηρέτησε ως κορυφαίος αναπληρωτής του Malley.
Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που αναφέρονται στα ρεπορτάζ δείχνουν ότι για ακόμη και μία φορά στην κυβέρνηση, ο Malley αξιοποίησε τον Vaez στο ICG, στέλνοντάς τον στη Βιέννη, όπου οι ομάδες των Ιρανών και των ΗΠΑ πραγματοποίησαν διαπραγματεύσεις για τα πυρνηνικά.
“Following the order of his previous boss Malley, Ali Vaez will come to Vienna,” Zahrani reportedly wrote Zarif in an April 3, 2014, email. “Who from our group do you instruct to have a meeting with him?”
“Ακολουθώντας διαταγή του προηγούμενου αφεντικού του Μalley, ο Ali Vaez θα έρθει στη Βιέννη”, ανέφερε ο Zahrani γράφοντας στον Zarif σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στις 3 Απριλίου 2014.
Ο Vaez έγραψε απευθείας στον Zarif όταν ο υπουργός Εξωτερικών του Ιράν εξέφρασε δυσαρέσκεια για μια έκθεση ICG για το Ιράν. “Ως Ιρανός, βασισμένος στο εθνικό και πατριωτικό μου καθήκον”, έγραψε ο Vaez σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου του Οκτωβρίου του 2014, “Δεν δίστασα να σας βοηθήσω με οποιονδήποτε τρόπο. Από την πρόταση στην Εξοχότητά σας μια δημόσια εκστρατεία ενάντια στην αντίληψη του [nuclear] breakout, βοηθώντας την ομάδα σας στην προετοιμασία αναφορών σχετικά με τις πρακτικές ανάγκες του Ιράν “.
Αυτά τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου πιθανόν να εξηγήσουν γιατί ο Vaez δεν μπόρεσε να αποκτήσει εκκαθάριση ασφαλείας για να συμμετάσχει στον Malley στη διοίκηση του Biden. Ταυτόχρονα, θέτουν το ερώτημα γιατί ο Malley προσπάθησε να φέρει τον Vaez στο υπουργείο Εξωτερικών στην πρώτη θέση και γιατί παρέμεινε σε στενή επιχειρησιακή επαφή μαζί του, ακόμη και αφού του αρνήθηκε την εκκαθάριση της ασφάλειας.
Μετά τη συμφωνία του Ιράν, γνωστή ως το κοινό ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης (JCPOA), οριστικοποιήθηκε τον Ιούλιο του 2015, η ICG προσέλαβε έναν άλλο λειτουργό IEI ως σύμβουλο – τον Adnan Tabatabai, για να μην συγχέεται με την υπάλληλο της Pentagon Ariane Tabatabai. Όπως και ο Vaez, ο Adnan Tabatabai υποσχέθηκε επίσης να αφιερώσει τις προσπάθειές του στο ιρανικό καθεστώς.
Σε ένα μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου από το 2014, καθώς διαπραγματεύτηκε τη συμφωνία, ο Adnan Tabatabai έγραψε στον Zarif για τη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών στη Βιέννη με τους συνεργάτες του IEI: “Όπως θα έχετε παρατηρήσει, είμαστε όλοι πολύ πρόθυμοι να αφιερώσουμε τις ικανότητές μας και τους πόρους μας για να εργασία για τη βελτίωση των εξωτερικών σχέσεων του Ιράν. Το Ιράν είναι η χώρα μας, οπότε και εμείς αισθανόμαστε την ανάγκη και την ευθύνη να συνεισφέρουμε το μερίδιό μας. Όταν λέω “εμείς” εννοώ την ίδια την ομάδα που συναντήσατε. “
Στις αρχές του 2021, λίγο πριν προσχωρήσει στη διοίκηση του Βiden, ο Malley έφερε ένα τρίτο μέλος την Dina Esfandiary, στο ICG. Η ICG δεν απάντησε μέσω του Τύπου στο email του Tablet ζητώντας σχόλια σχετικά με τον ρόλο των υπαλλήλων του σε ένα ιρανικό δακτύλιο κατασκοπίας.
Τον Φεβρουάριο του 2021, ο Malley προσέλαβε την Ariane Tabatabai για να συμμετάσχει στην ομάδα του στο Ιράν στο υπουργείο Εξωτερικών. Τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τεκμηριώνουν την αποφασιστικότητα της για να αποδείξει την αξία της στο ιρανικό καθεστώς. Λίγο μετά τη συνάντηση του 2014 στη Βιέννη, η Ariane Tabatabai έστειλε στον Zahrani σύνδεσμο σε ένα άρθρο που ήταν συν-συγγραφέας με την Esfandiary. “Όπως ανέφερα την περασμένη εβδομάδα, η Dina και εγώ γράψαμε ένα άρθρο σχετικά με το πυρηνικό καύσιμο του Bushehr [πυρηνικό εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής] για το δελτίο που δημοσιεύθηκε σήμερα. Στόχος μας ήταν να δείξουμε ότι αυτό που λέγεται στη Δύση – ότι το Ιράν δεν χρειάζεται περισσότερους από 1500 φυγοκεντρητές – είναι λάθος και ότι το Ιράν δεν πρέπει να αναμένεται να μειώσει τον αριθμό των φυγοκεντρητών του “. Στη συνέχεια, ο Zahrani διαβίβασε το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου στον Ιρανό ΥΠΕΞ Zarif.
Τον Ιούνιο του 2014, η Ariane Tabatabai έστειλε email στο Zahrani λέγοντας ότι είχε προσκληθεί σε συνέδρια στη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ και ζήτησε την προηγούμενη έγκρισή του για τα ταξίδια της. «Θα ήθελα να ρωτήσω τη γνώμη σας και να δω αν πιστεύετε ότι πρέπει να αποδεχτώ την πρόσκληση και να πάω», έγραψε. Ο Zahrani απάντησε ότι «η Σαουδική Αραβία είναι μια καλή περίπτωση, αλλά η δεύτερη περίπτωση το Ισραήλ είναι καλύτερα να αποφευχθεί». Εκείνη απάντησε: «Σας ευχαριστώ πολύ για τη συμβουλή σας. Θα αναλάβω δράση σχετικά με τη Σαουδική Αραβία και θα σας κρατάω ενήμερους για την πρόοδο». Δεν υπάρχει κανένα αρχείο της Tabatabai που να ταξίδεψε στο Ισραήλ.
Ένα μήνα αργότερα, έγραψε ξανά στον Zahrani ζητώντας επιπλέον οδηγίες. Είχε προσκληθεί να συμμετάσχει στους ακαδημαϊκούς εμπειρογνώμονες Gary Samore και William Tobey για να ενημερώσει τα μέλη της Βουλής σχετικά με τις επιτροπές Εξωτερικών Σχέσεων, Ενόπλων Υπηρεσιών και Πληροφοριών. «Έχω προγραμματιστεί να πάω στο Κογκρέσο για να μιλήσω για το πυρηνικό πρόγραμμα», έγραψε ο αξιωματούχος του IRGC. «Θα σας ενοχλήσω τις επόμενες μέρες. Θα είναι λίγο δύσκολο αφού τόσο ο William όσο και ο Gary δεν έχουν ευνοϊκές απόψεις για το Ιράν». Ο Zahrani προώθησε το email στον Zarif.
Η αλληλογραφία της Ariane Tabatabai με τον Zahrani προσφέρει σαφείς αποδείξεις ότι η προστατευόμενη του Malley συμμετείχε ενεργά σε μια μυστική εκστρατεία ιρανικής επιρροής που είχε σχεδιαστεί για να διαμορφώσει την πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα του ιρανικού καθεστώτος.
Τα αιτήματά της για καθοδήγηση από κορυφαίους Ιρανούς αξιωματούχους, τα οποία φαίνεται ότι ακολούθησε πιστά, και η επιθυμία της να εναρμονίσει τα λόγια και τις πράξεις της με τους στόχους του καθεστώτος, δεν είναι σχεδόν συμπεριφορά ενός αμερόληπτου ακαδημαϊκού ή ενός δημοσίου υπαλλήλου των ΗΠΑ.
Τα email της Tabatabai την δείχνουν να υποτάσσεται με ενθουσιασμό στον έλεγχο κορυφαίων Ιρανών αξιωματούχων, οι οποίοι στη συνέχεια καθοδήγησαν τις προσπάθειές της να προπαγανδίσει και να συλλέξει πληροφορίες για αξιωματούχους των ΗΠΑ και των συμμάχων της προκειμένου να προωθήσει τα συμφέροντα της Ισλαμικής Δημοκρατίας.
«Ξέρω πώς μοιάζει ένα δίκτυο κατασκοπείας», λέει ο Peter Theroux, ένας βετεράνος αναλυτής στη Μέση Ανατολή, ο οποίος έχει πλέον αποσυρθεί από τη CIA, όπου του απονεμήθηκε το μετάλλιο Career Intelligence Medal για την υπηρεσία του.
Κατά τη διάρκεια των 25 ετών του στην υπηρεσία, ο Theroux κλήθηκε συχνά να αναλύσει το ιρανικό καθεστώς και τα ξένα δίκτυα κατασκοπείας και τρομοκρατίας του. «Έτσι μιλάνε τα προσλαμβανόμενα περιουσιακά στοιχεία στους υπαλλήλους χειρισμού τους. Υπάρχει πολλή μουσική διάθεσης γύρω από αυτήν την αλληλογραφία που λέει, πείτε μου τι θέλετε να μαζέψω. Φαίνεται ξεκάθαρο ποιος είναι ο υφιστάμενος εδώ – αυτό που θα λέγατε ότι ανταποκρίνεται στην ανάθεση εργασιών.»
Απαντώντας σε ένα email στο Tablet που ζητούσε σχολιασμό για τον ρόλο του Malley και της Tabatabai σε ένα κύκλωμα κατασκοπείας του Ιράν, ένας εκπρόσωπος του State Department έγραψε: «Είδαμε το άρθρο της Semafor, το οποίο δεν υποθέτει ότι ήταν ένα «κύκλωμα κατασκόπων» και απορρίπτουμε αυτόν τον χαρακτηρισμό . Ο Rob Malley παραμένει σε άδεια και δεν έχουμε περαιτέρω σχόλια για λόγους απορρήτου. Η κυβέρνηση Biden-Harris διόρισε την Ariane Tabatabai να υπηρετήσει διάφορους ρόλους στην κυβέρνηση των ΗΠΑ λόγω της εμπειρίας της σε πυρηνικά και άλλα θέματα εξωτερικής πολιτικής». Το Υπουργείο Άμυνας δεν απάντησε στο email του Tablet που ζητούσε να σχολιάσει τον ρόλο της Ariane Tabatabai σε ένα κύκλωμα κατασκοπείας του Ιράν.
Το αν το IEI-The Iran Experts Initiative (IEI), χαρακτηρίζεται καλύτερα ως ιρανικό “δακτύλιο κατασκοπείας” ή ως “επιχείρηση επιρροής που κατευθύνεται από καθεστώς” είναι ένα σημασιολογικό ερώτημα που προκύπτει από το μεγαλύτερο ερώτημα του τρόπου με τον οποίο οποιοσδήποτε υπεύθυνος υπάλληλος ασφάλειας των ΗΠΑ που κατέχει την αλληλογραφία της Tabatabai θα μπορούσε να την έχει καθαρίσει από κάθε αδίκημα ώστε να εισέλθει στο κτίριο του υπουργείου Εξωτερικών ή το Πεντάγωνο και να εργαστεί ως επικεφαλής του προσωπικού στο Τμήμα Άμυνας, με άμεση πρόσβαση στις πιο ευαίσθητες λεπτομέρειες- σε πραγματικό χρόνο- των επιχειρήσεων ειδικών δυνάμεων των ΗΠΑ.
Φαίνεται πιθανό ότι από τη στιγμή του διορισμού της στο Γραφείο Ειδικών Επιχειρήσεων του Πενταγώνου, οι μυστικές δραστηριότητες της Tabatabai για λογαριασμό του ιρανικού καθεστώτος ήταν γνωστές στους κύκλους της διοίκησης και των πληρφοριών του Biden.
“Τα στεφάνια που πρέπει να περάσετε για να πάρετε μια κορυφαία μυστική εκκαθάριση γυμνών οστών ακόμη και χωρίς διαβαθμισμένες πληροφορίες ή προγράμματα ειδικής πρόσβασης είναι τεράστια”, λέει ο Theroux. “Σας ψήνουν στις ξένες επαφές σας. Οι επαφές με οποιαδήποτε ξένη κυβέρνηση αυξάνουν περισσότερες κόκκινες σημαίες από το μήνα του μέλιτος του Bernie Sanders. Οι επαφές με ανώτερους αξιωματούχους από τις κυβερνήσεις των εχθρών όπως η Ρωσία, η Κίνα, η Κούβα, καθώς και το Ιράν, βρίσκονται σε μια διαφορετική κατηγορία εντελώς-αυτό που κανονικά σε αποκλείει πλήρως ».
[Οι κρατικοί και τοπικοί αξιωματούχοι που απαιτούν πρόσβαση σε διαβαθμισμένο υλικό πρέπει να υποβάλουν αίτηση για άδεια ασφαλείας μέσω του τοπικού τους γραφείου FBI. Ο υποψήφιος θα πρέπει να λάβει από το τοπικό γραφείο του FBI ένα Πρότυπο Έντυπο 86 (SF 86), Ερωτηματολόγιο για Θέσεις Εθνικής Ασφάλεια και δύο FD-258 (δακτυλικές κάρτες αιτούντων του FBI). Ένα από τα δύο επίπεδα άδειας ασφαλείας, Secret ή Top Secret, μπορεί να είναι κατάλληλο. Η διερεύνηση ιστορικού και οι έλεγχοι αρχείων για μυστική και άκρως απόρρητη εκκαθάριση ασφαλείας επιτάσσονται από το Προεδρικό Εκτελεστικό Διάταγμα (EO)-Presidential Executive Order (EO). Το ΕΟ απαιτεί αυτές τις διαδικασίες προκειμένου να χορηγηθεί άδεια ασφαλείας]
Υπάρχει επίσης το γεγονός ότι, ήδη από το 2014, όπως ανέφερε το Τablet, η κυβέρνηση Ομπάμα κατασκοπεύει (!) τους ισραηλινούς αξιωματούχους και τις επαφές τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, συμπεριλαμβανομένων των νομοθέτων των ΗΠΑ και των ακτιβιστών υπέρ του Ισραήλ.
Το γεγονός ότι οι υπηρεσίες πληροφοριών πληροφοριών των Η.Π.Α. υπακοούν συνήθως στις κατευθυντήριες γραμμές που τους εμποδίζουν να αποκαλύψουν την ταυτότητα των αμερικανικών προσώπων που καταγράφηκαν σε αντίγραφα των ξένων πληροφοριών, έχει αποδειχθεί εξαντλητικά σε μια μακρά σειρά από κρατικές εκθέσεις των ΗΠΑ, έρευνες του Κογκρέσου και άλλες αναφορές. Δεδομένου ότι οι επικοινωνίες του Zarif και οι επικοινωνίες του IRGC συλλέχθηκαν επίσης, οι αξιωματούχοι των ΗΠΑ θα γνώριζαν για το IEI – και για τα ονόματα εκείνων που εργάζονται για λογαριασμό του Ιράν, όπως ο Vaez και η Tabatabai.
Ο Theroux προτείνει ότι μια σειρά από αρχές των ΗΠΑ θα γνωρίζουν πιθανώς τη συμμετοχή του Malley και με το IEI – και ότι ο Malley θα γνώριζε καλά τι γνώριζαν. «Όταν βρισκόμουν στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας, η Υπηρεσία Εθνικής Ασφάλειας θα με ειδοποιήσει όταν το όνομά μου είχε εμφανιστεί σε μια συζήτηση μεταξύ των κακών ηθοποιών», θυμάται ο Theroux.
Τα γεγονότα της συμμετοχής του Malley με το IEI και τους πράκτορές του είναι πιθανό να είναι παλιές ειδήσεις στο πλαίσιο της διοίκησης του Biden. Η επικείμενη δημοσίευση των μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου IEI είναι πιθανότατα ο λόγος για τον οποίο ο Malley τέθηκε σε άδεια τον Απρίλιο και είχαν ανασταλεί οι εκτάσεις ασφαλείας του. Καθώς τα νέα για τα μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου και την επικείμενη δημοσίευσή τους κυκλοφόρησαν στην Ουάσινγκτον, η διοίκηση τον μετέφερε στο περιθώριο, πριν οι Ρεπουμπλικανοί αξιωματούχοι είχαν την ευκαιρία να ζητήσουν το κεφάλι του σε μια ακίδα.
H Iρανοαμερικανή Ariane Tabatabai υπηρετεί στο Πεντάγωνο ως επικεφαλής (!) του προσωπικού του βοηθού Υπουργού Άμυνας για Ειδικές Επιχειρήσεις, Christopher Maier
Γιατί ένας ιρανός χειρουργός (Tabatabai) βρίσκεται ακόμα στο Πεντάγωνο, ειδικά σε μια δουλειά που της επιτρέπει καθημερινή πρόσβαση σε διαβαθμισμένες πληροφορίες που θέτουν σε κίνδυνο τις πιο ευαίσθητες στρατιωτικές επιχειρήσεις της χώρας, είναι ένα άλλο θέμα εξ ολοκλήρου. “Η αισιόδοξη ανάγνωση”, λέει ο Theroux, “είναι ότι την παρακολουθούσαν για να δουν τι κάνει και το FBI has her apartment all teched up. Αλλά για να είσαι αισιόδοξος πρέπει να πιστεύεις ότι το FBI είναι καθαρό, αντί να το βλέπεις ως μια τεράστια αποτυχία της αντιπαράθεσης. Αν και, φυσικά, δεν είναι αποτυχία αν ήταν συνεργάτες (!)”
Μέχρι στιγμής, ωστόσο, τα στοιχεία δείχνουν μια λιγότερο αισιόδοξη ανάγνωση: η διοίκηση του Biden επέτρεψε στον Malley να προωθήσει έναν Iρανό πράκτορα σε ευαίσθητες θέσεις εθνικής ασφάλειας επειδή ήταν καλύτερα εξοπλισμένη για να εκτελέσει την πολιτική της διοίκησης – να κατευνάσει ένα τρομοκρατικό καθεστώς με αμερικανικό αίμα στα χέρια του. Επειδή ο αριθμός των Αμερικανών αξιωματούχων που θέλουν να είναι υπεύθυνοι για την προστασία του προγράμματος πυρηνικών όπλων του Ιράν είναι περιορισμένος, ο Λευκός Οίκος βγήκε έξω από την ομοσπονδιακή γραφειοκρατία για κάποιον που ήταν καλά συνδεδεμένη με το ιρανικό καθεστώς και θα απολάμβανε τη δουλειά της προώθησης των συμφερόντων του-μία Ιρανή κατάσκοπος.
Το Κογκρέσο πρέπει να ζητήσει από τον Λευκό Οίκο του Biden να κάνει τους Malley και Tabatabai διαθέσιμoυς για να καταθέσουν αμέσως. Πρέπει επίσης να πιέσει για να πάρει συνέντευξη από τους αξιωματούχους ασφαλείας που έθαψαν τα αποδεικτικά στοιχεία των μυστικών δραστηριοτήτων της Tabatabai, θέτοντάς την σε θέση να θέσει σε κίνδυνο τη ζωή των αμερικανικών αμάχων και των ειδικών δυνάμεων. Ήρθε η ώρα να μάθετε γιατί τα συμφέροντα – και τώρα το προσωπικό – του ιρανικού καθεστώτος «death to America» διασταυρώνονται τόσο συχνά με αυτά του κυβερνώντος κόμματος της Αμερικής.
Αυτά έγραφε στις 2 Οκτωβρίου 2023 ο Lee Smith στο Tablet.
Mετά το Ολοκαύτωμα της Ηamas, στις 17 Οκτωβρίου 2023, ο ίδιος αρθρογράφος-Lee Smith- θα επανέλθει με νέα ανάλυση-βόμβα>
Η κυβέρνηση Biden προσπαθεί να κρύψει όσα γνώριζε για μια επικείμενη σφαγή
Η κυβέρνηση Biden προσπαθεί να κρύψει όσα γνώριζε για μια επικείμενη σφαγή, ενώ αφήνει ανέγγιχτη την υποστήριξη των ΗΠΑ προς το Ιράν. Eτσι ξεκινάει το ρεπορτάζ του Εβραικού περιοδικού Τablet καθώς όλο και πιο πολλοί Εβραίοι αναλυτές ψάχνονται να εντοπίσουν ποιοι βρίσκονται πίσω από τη βρώμικη δουλειά. Και οι συμπτώσεις είναι τέτοιες που απαιτούν διεξοδική έρευνα.
Πάμε να δούμε το ρεπορτάζ.
Το παιχνίδι ευθυνών της D.C. αφορά την αποφυγή της ευθύνης προστατεύοντας παράλληλα μια πολιτική που είναι γραμμένη με αίμα
Ο συνεχιζόμενος πολλαπλασιασμός αντικρουόμενων και αντιφατικών ιστοριών που διέρρευσαν οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ σχετικά με όσα γνώριζαν -και, το σημαντικότερο, δεν γνώριζαν- σχετικά με τον σχεδιασμό της επίθεσης της Ηamas στο Ισραήλ, είναι κάτι περισσότερο από μια γραφειοκρατική κωμωδία του D.C.
Συνολικά, η αφθονία των διαρροών υποδηλώνει ότι υπάρχουν άνθρωποι σε γραφεία και πρακτορεία σε όλο το Beltway που ανησυχούν ότι θα κατηγορηθούν για την απώλεια σημάτων και ανθρώπινης νοημοσύνης που περιγράφουν σχέδια για τη μεγαλύτερη μονοήμερη σφαγή Εβραίων από το Ολοκαύτωμα.
Τα κενά στη γνώση των ΗΠΑ για τις επιθέσεις και τον ρόλο του Ιράν πρέπει επίσης να κατανοηθούν στο πλαίσιο ενός ξεχωριστού αλλά σχετικού σκανδάλου πληροφοριών. Όπως ανέφερε το Tablet έξι ημέρες πριν από τις επιθέσεις, ο πρώην απεσταλμένος της κυβέρνησης Biden στο Ιράν, Robert Malley, υποστήριξε και διευκόλυνε ένα κύκλωμα κατασκοπείας του Ιράν και έφερε στην κυβέρνηση ένα από τα περιουσιακά στοιχεία του κληρικού καθεστώτος, την Ariane Tabatabai.
Δείτε ποια είναι η Ariane. Η Ariane Tabatabai είναι Ιρανοαμερικανίδα μελετήτρια πολιτικών επιστημών, συγγραφέας και ανώτερη σύμβουλος πολιτικής στο Υπουργείο Άμυνας των Ηνωμένων Πολιτειών!
Βρίσκεται ακόμα στο Πεντάγωνο, όπου ως επιτελάρχης του βοηθού διευθυντή άμυνας για ειδικές επιχειρήσεις, Christopher Maier, κατέχει άκρως απόρρητες εκκαθαρίσεις. Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν το γεγονός ότι η κυβέρνηση είναι πρόθυμη να αποκρύψει τον υποστηρικτικό ρόλο του Ιράν στην επιχείρηση της Hamas και να καθαρίσει τις αμερικανικές υπηρεσίες κατασκοπείας από κάθε πρόγνωση της δολοφονικής εισβολής της τρομοκρατικής ομάδας που υποστηρίζεται από το Ιράν στο νότιο Ισραήλ, ανεξάρτητα από το πόσο απίθανοι είναι τέτοιοι ισχυρισμοί στο πραγματικότητα.
«Δεν το παρακολουθούσαμε αυτό», είπε ανώτατος στρατιωτικός αξιωματούχος των ΗΠΑ στο NBC News την ημέρα των επιθέσεων. «Δεν υπάρχει κανένας ιδιαίτερος λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ θα εκπαιδεύουν τεράστιες πηγές πληροφοριών για τη Hamas η οποία δεν ήταν ποτέ απειλή για εμάς», επέμεινε ο πρώην διπλωμάτης των ΗΠΑ Dennis Ross. «Είναι πολύ δύσκολο να πούμε ότι αυτή ήταν μια αποτυχία από την πλευρά μας. Αλλά νομίζω ότι είναι αναμφισβήτητο ότι πρόκειται για αποτυχία των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών».
(Kαι κερατάδες και δαρμένοι οι Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες)
Οι αποτυχίες πληροφοριών δεν αφορούν ποτέ λεπτομέρειες. Στην περίπτωση του Ισραήλ, οι επιχειρησιακές και εννοιολογικές αποτυχίες που οδήγησαν στη σφαγή του Σαββάτου είναι ακόμη πιο ανησυχητικές.
Η Ariane Tabatabai
Πράγματι, οι αποτυχίες του ίδιου του Ισραήλ είναι ξεκάθαρες και κραυγαλέες. Τουλάχιστον 1.400 Ισραηλινοί σκοτώθηκαν εντός των συνόρων του Ισραήλ και οι αξιωματούχοι πληροφοριών της χώρας θα πρέπει να απαντήσουν στο ισραηλινό κοινό και τους ερευνητές για τις μαζικές αποτυχίες πληροφοριών και επιχειρησιακών πληροφοριών που οδήγησαν στη σφαγή αμάχων σε μαζική κλίμακα.
Αλλά ο Ross κάνει λάθος: η Ηamas αποτελεί εδώ και καιρό μια προφανή απειλή για τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ζωές των Αμερικανών. Πράγματι, η βία της Hamas κατά των Αμερικανών είναι ο λόγος που το Κογκρέσο ενέκρινε τον νόμο Taylor Force Act του 2018 για να εμποδίσει τις Ηνωμένες Πολιτείες να χρηματοδοτήσουν το πρόγραμμα «Pay for Slay» με το οποίο εκατοντάδες τρομοκράτες της Ηamas και οι οικογένειές τους επωφελήθηκαν άμεσα από πάνω από μισό δισεκατομμύριο δολάρια Αμερικανών φορολογουμένων που οι Ηνωμένες Πολιτείες διοχέτευσαν στην Παλαιστινιακή Αρχή.
Και η παλαιστινιακή τρομοκρατική ομάδα έχει σκοτώσει Αμερικανούς πριν από τους 30 που έσφαξε στις 7 Οκτωβρίου, συμπεριλαμβανομένου του 3 μηνών Chaya Zissel Braun που δολοφονήθηκε σε στάση τραμ της Ιερουσαλήμ τον Οκτώβριο του 2014 όταν ένα μέλος της Hamas κάρφωσε με ένα αυτοκίνητο το καρότσι που έσπρωχεν η μητέρα του παιδιού.
Δεν είναι επίσης αλήθεια ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν συλλέγουν τεράστιες πηγές πληροφοριών για τη Hamas. Όπως όλοι γνωρίζουν τώρα, η NSA επιβλέπει σχεδόν όλους στον κόσμο. Επιπλέον, η μεγαλύτερη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή βρίσκεται στο Κατάρ, στην αεροπορική βάση Al Udeid, η οποία είναι επίσης η μπροστινή έδρα της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ. Το εμιράτο του Κόλπου φιλοξενεί τον αρχηγό της Hamas Ismail Haniyeh και τον πρώην αρχηγό Khaled Mashal, προς έκπληξη πολλών που αναρωτιούνται γιατί η Ουάσιγκτον αφήνει το Κατάρ να ξεφύγει από το διπλό παιχνίδι της. Οι αξιωματούχοι των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ πιστεύουν ότι είναι πιο εύκολο να παρακολουθείτε τον Haniyeh στο Κατάρ, όπου έχουν αρκετή ορατότητα σε αυτό που κάνει. Και όμως, σύμφωνα με αξιωματούχους των ΗΠΑ, δεν παρακολουθούσαν τη Ηamas;
Τι γίνεται λοιπόν με τους ισχυρισμούς ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν γνώριζαν τίποτα για την επίθεση – αλλά ότι οι σύμμαχοι των ΗΠΑ όπως η Αίγυπτος γνώριζαν πράγματι και προειδοποίησαν το Ισραήλ;
Καμία από αυτές τις ιστορίες δεν αθροίζεται καν.
Η Αίγυπτος είναι μια θέση ακρόασης των ΗΠΑ, γι’ αυτό ήταν περίεργο να ακούσουμε ότι η κυβέρνηση του Καΐρου είχε προειδοποιήσει για την επίθεση στην Ιερουσαλήμ αλλά όχι στην Ουάσιγκτον.
Ο Πρόεδρος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής των Αντιπροσώπων, Michael McCaul είπε ότι ενημερώθηκε για την ιστορία των αιγυπτιακών πληροφοριών. Αλλά αν ο λογαριασμός ήταν αληθινός, θα μπορούσε να ρωτούσε τι παίρνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε αντάλλαγμα για ένα ετήσιο πακέτο βοήθειας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αν όχι προεπισκοπήσεις κάθε πληροφορίας που συλλέγουν ο αιγυπτιακός στρατός και οι υπηρεσίες πληροφοριών. Προφανώς, εάν οι Αιγύπτιοι είχαν κάτι για μια μεγάλη επιχείρηση της Ηamas που είχε σχεδιαστεί για τη δολοφονία εκατοντάδων Ισραηλινών, ειδικά ενώ η Ουάσιγκτον προσπαθούσε να μεσολαβήσει για την ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας, θα το είχαν δώσει αμέσως στους Αμερικανούς. Όχι, ο σκοπός αυτής της ιστορίας της Αιγύπτου ήταν απλός και προφανής: να παραμείνει η εστίαση των μέσων ενημέρωσης στις αποτυχίες της Ιερουσαλήμ και όχι στις αποτυχίες της Ουάσιγκτον.
Ωστόσο, η ad hoc κάλυψη από γραφειοκράτες των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ εγείρει μια μεγαλύτερη περιπλοκή: Αν οι Ηνωμένες Πολιτείες τυφλώθηκαν πραγματικά από την επίθεση, όπως ισχυρίστηκαν οι αξιωματούχοι της κυβέρνησης Βiden γιατί εκεί έξω υποστηρίζουν την ιδέα ότι οι Ιρανοί έπαιξαν επιχειρησιακό ρόλο; «Δεν έχουμε δει ακόμη στοιχεία ότι το Ιράν κατεύθυνε ή βρισκόταν πίσω από αυτή τη συγκεκριμένη επίθεση», δήλωσε ο υπουργός ΕξωτερικώνAntony Blinken. Ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Jake Sullivan είπε ότι η διοίκηση επρόκειτο να ρίξει άλλη μια ματιά στη συλλογή της για να δει τι είχαν, υποδηλώνοντας ότι θα μπορούσαν να εμφανιστούν νέες(!) πληροφορίες τις επόμενες ημέρες και εβδομάδες.
Δεν χρειάζεται να μπουν στον κόπο να ψάξουν. Οι αναφορές ανοιχτού κώδικα δείχνουν ότι οι αξιωματούχοι του Βiden γνώριζαν για τουλάχιστον μισό χρόνο ότι οι Ιρανοί σχεδίαζαν συνεδριάσεις με τα τρομοκρατικά περιουσιακά τους στοιχεία, τη Hamas και τη Hezbollah. Τον Απρίλιο, η Wall Street Journal ανέφερε ότι ο Esmail Qaani, διοικητής της δύναμης Quds, της μονάδας ξένων τρομοκρατών του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης, συναντιόταν στη Βηρυτό με τον Haniyeh και τον Γενικό Γραμματέα της Hezbollah, Hassan Nasrallah. Στη συνέχεια, η Hezbollah εκτόξευσε έναν γύρο πυραύλων από το βορρά του Ισραήλ, η Hamas εκτόξευσε από το νότο και μία άλλη συστοιχία εκτοξεύθηκε από τα σύνορα με τη Συρία. Οι Ιρανοί θα μπορούσαν να είχαν στείλει έναν αγγελιαφόρο για να πει στους συμμάχους τους να εκτοξεύσουν κι εκείνοι με τη σειρά τους μερικούς πυραύλους στους Ισραηλινούς.
Αλλά με τον αρχηγό της δύναμης Quds στο έδαφος να συναντά τους αρχηγούς της Hamas και της Hezbollah, κάτι μεγαλύτερο ήταν στα σκαριά.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να μην γνώριζαν για αυτή τη συνάντηση και θα μπορούσαν εύκολα να παρακολουθήσουν άμεσα τον σκοπό της, δεδομένων των δυνατοτήτων τους εντός του Λιβάνου. Η κυβέρνηση Biden έχει διαθέσει 72 εκατομμύρια δολάρια για να πληρώσει τους μισθούς τόσο των Λιβανικών Ενόπλων Δυνάμεων (LAF) όσο και των Δυνάμεων Εσωτερικής Ασφάλειας της χώρας (ISF). Ένα από τα μεγάλα καθήκοντα της ISF είναι να στοχεύει ισραηλινά δίκτυα κατασκοπείας εντός του Λιβάνου. Το 2022, η ISF συγκέντρωσε τουλάχιστον 17 ισραηλινά δίκτυα με έδρα τον Λίβανο.
Εδώ είναι ένα άλλο παράξενο γεγονός. Σύμφωνα με έναν Οκτ. 13 άρθρο των New York Times-13 Οκτωβρίου, μαχητές της Ηamas που πέταξαν με αλεξίπτωτο πλαγιάς στο Ισραήλ για να σφαγιάσουν Εβραίους έκαναν την εκπαίδευσή τους στον Λίβανο. Φαίνεται πολύ απίθανο οι Ηνωμένες Πολιτείες, με έντονες επιχειρήσεις πληροφοριών εκεί, να έχασαν με κάποιο τρόπο τις ορδές των αλεξίπτωτων πλαγιάς που συρρέουν τυχαία για να κάνουν εκπαίδευση στον Λίβανο ταυτόχρονα – κυρίως επειδή η πρέσβειρα στον Λίβανο των ΗΠΑ στο Λίβανο, Dorothy Shea, είναι μια λάτρης του αλεξίπτωτου πλαγιάς που δημοσίευσε βίντεο με τις δικές της αερομεταφερόμενες περιπέτειες μόλις στα μέσα Αυγούστου.
Επιπλέον, πηγές για το άρθρο των Times ισχυρίστηκαν ότι για πάνω από ένα χρόνο το Ιράν βοήθησε στο σχεδιασμό της επίθεσης της Hamas σε συντονισμό με τη Hezbollah, χρησιμοποιώντας τον Λίβανο και τη Συρία ως πεδία εκπαίδευσης. Το άρθρο των Times επιβεβαίωσε το άρθρο που είχε δημοσιεύσει η Wall Street Journal στις 8 Οκτωβρίου που ανέφερε ότι το Ιράν είχε σχεδιάσει την εισβολή και έδωσε το πράσινο φως την προηγούμενη Δευτέρα. Αλλά οι δημοσιογράφοι στο γραφείο της Journal στην Ουάσιγκτον, D.C., που δεν είχαν πρόσβαση στις ξένες πηγές αξιοποίησαν τους συναδέλφους τους με έδρα τη Μέση Ανατολή ώστε να δημοσιεύσουν ένα άρθρο βασισμένο σε δικά τους ρεπορτάζ που καθιστούσε σαφές τον ρόλο του Ιράν. Το συμφέρον τους ήταν να προστατεύσουν τις επίσημες πηγές τους στην Ουάσιγκτον, οι οποίες συνέχισαν να αρνούνται οποιοδήποτε ρόλο του Ιράν στην επίθεση. Φαίνεται ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν μια ξεχωριστή ροή αναφορών για τις οποίες δεν ενημέρωσαν στους Ισραηλινούς (!)
Η κυβέρνηση Biden δεν έχει σχέδια να αντιμετωπίσει ένα καθεστώς που θέλει να οπλίσει με πυρηνική βόμβα. Από τότε που η κυβέρνηση Οbama ξεκίνησε για πρώτη φορά διαπραγματεύσεις με τους Ιρανούς για το πυρηνικό τους πρόγραμμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες έδωσαν στο Ιράν δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια και έθεσαν στη διάθεση του κληρικού καθεστώτος επιπλέον εκατοντάδες δισεκατομμύρια. Το Ιράν, στα μάτια της ομάδας Βiden, δεν είναι ένας δυνητικός εμπόλεμος αλλά ένας υποψήφιος εταίρος.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ της 13ης Οκτωβρίου του CNN Οι υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ παρήγαγαν αξιολογήσεις για τις δραστηριότητες της Hamas τις ημέρες πριν από τις επιθέσεις που βασίστηκαν σε όσα τους είπαν οι Ισραηλινοί. Αλλά «δεν είναι σαφές εάν κάποια από αυτές τις αξιολογήσεις οι Η.Π.Α. τις μοιράσθηκαν με το Ισραήλ». Φαίνεται, λοιπόν, ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν μια ξεχωριστή ροή πληροφοριών που δεν τη διέθεσαν στους Ισραηλινούς.
Και αυτό είναι που απασχολεί τον Λευκό Οίκο. Όχι η προοπτική ενός πολέμου με ένα κράτος τρομοκρατίας που έχουν χρηματοδοτήσει αφειδώς οι Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά το χάος δημοσίων σχέσεων που θα προκύψει καθώς θα γίνει σαφές -όπως εν μέρει έχει γίνει από τις αναφορές της Journal και των Times- τι ακριβώς απέκρυψε η Ουάσιγκτον από την Ιερουσαλήμ σχετικά με το τι γνώριζαν οι Αμερικανοί για την επερχόμενη επίθεση και τον ρόλο του Ιράν στη χορηγία, τον σχεδιασμό και την έγκρισή της.
Όπως είπε μια πηγή πληροφοριών στο CNN: «Νομίζω ότι αυτό που συνέβη είναι ότι όλοι είδαν αυτές τις αναφορές και είπαν, «Ναι φυσικά. Αλλά ξέρουμε πώς θα μοιάζει αυτό.» Σίγουρα, η Hamas απαγάγει έναν Ισραηλινό στρατιώτη κάθε τόσο. Ίσως αυτή τη φορά, η ντροπή να ανατρέψει τελικά τον Netanyahu, όπως προσπαθεί να κάνει ο Λευκός Οίκος από τότε που επέστρεψε στο γραφείο του πρωθυπουργού.
Αλλά με εκατοντάδες ομήρους συμπεριλαμβανομένων βρεφώ από τις Η.Π.Α. ανάμεσα στους αιχαμλώτους; Να εκτελούν παιδιά μπροστά στα μάτια των γονιών τους και μετά να τα σκοτώνουν και αυτούς; Αποτέφρωση ολόκληρων οικογενειών; Κόβοντας τα κεφάλια από τα μωρά; Το να πυροβολούν μητέρες και να αφήνουν τα παγιδευμένα πτώματα τους στους πρόποδες της κούνιας των βρεφών τους, ώστε όποιος προσπαθούσε να μετακινήσει τον νεκρό να σκοτώσει όλους στο δωμάτιο; Κανείς δεν το περίμενε αυτό; Έτσι τώρα όλοι προσπαθούν να μεταθέσουν την ευθύνη για τον λάθος υπολογισμό του πόσο ακατάστατο θα ήταν το αποτέλεσμα, ενώ αφήνουν ανέγγιχτη τη χορηγία των ΗΠΑ για τον συγγραφέα της επίθεσης.
Ήταν μόλις 31 Ιουλίου 2023 όταν στον ισραηλινό τύπο έβλεπε το φως της δημοσιότητας η επίσκεψη του επικεφαλής της Mossad στο Λευκό Οίκο.
Ο επικεφαλής της Mossad David Barnea επισκέφθηκε τον Λευκό Οίκο νωρίτερα αυτό το μήνα για «μυστικές» συνομιλίες σχετικά με μια πιθανή συμφωνία εξομάλυνσης μεταξύ Ισραήλ και Σαουδικής Αραβίας.
Το Axios επικαλέστηκε δύο αμερικανικές πηγές που ανέφεραν ότι ο Barnea συναντήθηκε στον Λευκό Οίκο με τον Σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ Jake Sullivan, καθώς και με τον Brett McGurk συντονιστή του Λευκού Οίκου για τη Μέση Ανατολή, και τον Amos Hochstein, ανώτερο σύμβουλο του Προέδρου των ΗΠΑ Joe Biden σε θέματα ενέργειας και υποδομών.
Ο Sullivan και ο McGurk ταξίδεψαν και οι δύο στη Σαουδική Αραβία την περίοδο που ακολούθησε τις υποτιθέμενες συναντήσεις τους με τον Barnea.
Ο Barnea φέρεται επίσης να συναντήθηκε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του με τον διευθυντή της CIA Bill Burns. Η CIA δεν σχολίασε την είδηση.
«Συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε την εξομάλυνση με το Ισραήλ, συμπεριλαμβανομένης της Σαουδικής Αραβίας, και προφανώς συνεχίζουμε να μιλάμε με τους περιφερειακούς εταίρους μας για το πώς μπορεί να επιτευχθεί περισσότερη πρόοδος», δήλωσε τότε ο εκπρόσωπος του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας του Λευκού Οίκου όταν κλήθηκε να σχολιάσει την αναφερόμενη συνάντηση Barnea- Sullivan.
Σχεδόν δύο μήνες μετά οι σφαγείς της Hamas θα ξυπνούσαν μνήμες Ολοκαυτώματος στο λαό του Ισραήλ.
0 Σχόλια